SYSTEM OF A DOWN

***ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ, ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΑ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΕΝ ΔΙΑΓΡΑΦΩ ΤΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΟΙ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΠΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΧΩΡΟΥΝ ΣΧΟΛΙΑ ΕΔΩ. ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΕΤΕ ΣΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΜΟΥ ΣΠΙΤΙ *http://expaganus.wordpress.com*, ΣΤΟ ΠΟΣΤ "SYSTEM OF A DOWN".


Την ίδια στιγμή που εμείς οι κομπλεξικοί γυρνάμε την πλάτη στους ελληνικούς μουσικούς δρόμους και κατακλέβουμε συνθετικά τη δυτική ποπ/ροκ μουσική, ή τα αραβικά σκυλάδικα, οι αρμενικής καταγωγής System of a Down παίζουν αρμένικα με χαρντ κορ περιτύλιγμα και ξεσηκώνουν την Αμερική, πουλώντας εκατομμύρια δίσκους. Και προωθούν και το θέμα που τους απασχολεί, την αρμενική γενοκτονία... Εμείς κάνουμε τίποτα για τη γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας και του Πόντου; Σιγά μην κάνουμε... Εμείς κοιτάμε να βγάλουμε από το μυαλό μας τέτοια πράγματα και να καταναλώσουμε λίγο ακόμα.
Μη νομίσει κανείς ότι είμαι υπέρ μιας "στρατευμένης τέχνης" όπου όλα θα έχουν κάποια σκοπιμότητα. Δεν είμαι. Δεν είμαι ούτε και υπέρ της "τέχνης για την τέχνη" με την απλούστατη έννοια ότι την τέχνη τη δημιουργεί κάποιος για να μεταδώσει μέσω αυτής εκείνα που ζει, σκέφτεται και αισθάνεται. Η τέχνη είναι τρόπος, μέσον, και το μέσον να με συμπαθάτε αλλά δεν πιστεύω ότι είναι δυνατόν να είναι αυτοσκοπός.
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι το εν λόγω συγκρότημα δεν αρνείται την καταγωγή του, τις ρίζες του, τα προβλήματα του λαού του, για να "πηδήξει στο τρένο κάποιου άλλου" και να μεταβληθεί σε κλώνο του δυτικού πολιτισμού. Μπορεί να κινείται στον οικουμενικό τομέα - ο τραγουδιστής Serj Tankian είναι ενεργός ακτιβιστής και βοηθά τους άστεγους στην αμερικανική πόλη όπου διαμένει - χωρίς όμως να χάνει το εθνικό του υπόβαθρο και χωρίς να ΝΤΡΕΠΕΤΑΙ για το υπόβαθρο αυτό. Σαν εμάς τους ταλαίπωρους... που ή θα σερνόμαστε στο άρμα της Εσπερίας από κάποιο κόμπλεξ κατωτερότητας, ή θα μετατρέπουμε το κόμπλεξ αυτό στο άλλο της ανωτερότητας, και θα λέμε ότι είμαστε ο πιο αρχαίος λαός του κόσμου, ότι κατεβήκαμε με διαστημόπλοια από τον... Σείριο, και άλλα τέτοια φαιδρά.

LONG LIVE SYSTEM! Τους αξίζει...

Αλίκη, σ' αγαπώ!

***ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ, ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΑ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΕΝ ΔΙΑΓΡΑΦΩ ΤΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΟΙ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΠΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΧΩΡΟΥΝ ΣΧΟΛΙΑ ΕΔΩ. ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΕΤΕ ΣΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΜΟΥ ΣΠΙΤΙ *http://expaganus.wordpress.com*, ΣΤΟ ΠΟΣΤ "Αλίκη, σ' αγαπώ!"

Αλίκη, η μικρή μαμά - Άλλη μια κοινωνική προσφορά του expaganus

Το καλύτερο βιβλίο που διάβασα μέσα στον Ιούνιο! Διαβάστε το, και μετά πάρτε και για τους φίλους σας! Αλλά βασικά για τις φίλες σας! Μην ξεχάσω και τους γονείς σας!
Παιδιά κι εγγόνια έχετε; Πάρτε και γι' αυτά, θα τους χρειαστεί!
Δείτε την αγαπημένη μου Αλίκη, σε άψογο manga στυλ, εδώ! http://www.maria-dimitriadou.net/aliki.htm

Καλοπερνάνε οι γυναίκες στις παγανιστικές κοινωνίες!

***ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ, ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΑ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΕΝ ΔΙΑΓΡΑΦΩ ΤΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΟΙ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΠΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΧΩΡΟΥΝ ΣΧΟΛΙΑ ΕΔΩ. ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΕΤΕ ΣΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΜΟΥ ΣΠΙΤΙ *http://expaganus.wordpress.com*, ΣΤΟ ΠΟΣΤ "Καλοπερνάνε οι γυναίκες στις παγανιστικές κοινωνίες!"

Το είδα στο ΕΘΝΟΣ...
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=5592&subid=2&pubid=49552

Ανδρες "νοικιάζουν" τις γυναίκες τους για 174 δολάρια στο κρατίδιο Γκουτζαράτ και όχι μόνο

ΑΠΕ 15:45

Χρυσές δουλειές κάνουν ορισμένοι άνδρες στο κρατίδιο Γκουτζαράτ της δυτικής Ινδίας, καθώς εκμεταλλευόμενοι την έλλειψη γυναικών, αποφάσισαν να "ενοικιάζουν" τις συζύγους τους, αποκαλύπτει η εφημερίδα Τάιμς της Ινδίας.

Αντί μηνιαίου ενοικίου, οι στοργικοί σύζυγοι επιτρέπουν στις γυναίκες τους να συζήσουν με κάποιον άλλον άνδρα που ανήκει συνήθως σε ανώτερη κάστα και που δεν μπορεί να βρει γυναίκα στον δικό του κοινωνικό περίγυρο, διευκρινίζει το δημοσίευμα.

Ως παράδειγμα αναφέρει την περίπτωση κάποιου άνδρα ο οποίος νοίκιασε τη γυναίκα του για 8.000 ρουπίες (174 δολάρια) το μήνα. Οπως ήταν επόμενο, ο αριθμός των "πρακτόρων" ή "μεσιτών" οι οποίοι αναλαμβάνουν να κλείσουν παρόμοιες "δουλειές" αυξάνεται αναλόγως της ζήτησης στο ινδικό αυτό κρατίδιο.

Η ζήτηση αυτή βαίνει αυξανόμενη τα τελευταία χρόνια, όχι μόνο στο Γκουτζαράτ, αλλά και σε άλλα ινδικά κρατίδια όπως είναι το Παντζάμπ, η Χαριάνα αλλά και η πρωτεύουσα Νέο Δελχί, καθώς ο αριθμός των κοριτσιών που γεννιούνται κάθε χρόνο βαίνει μειούμενος. Το φαινόμενο αποδίδεται στην αύξηση των αμβλώσεων, στις οποίες προβαίνουν πολλές Ινδές όταν η ιατρική επιστήμη, με τη βοήθεια του υπερηχογραφήματος, τις πληροφορεί ότι το κυοφορούμενο έμβρυο είναι θήλυ.

Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία, στα κρατίδια αυτά γεννιούνται 800 κορίτσια ανά 1.000 αγόρια.

Υπολογίζεται ότι τις τελευταίες δύο δεκαετίες έχουν γίνει στην Ινδία περίπου 10 εκατομμύρια αμβλώσεις σε εγκύους που κυοφορούσαν θηλυκά έμβρυα, καθώς μεγάλα τμήματα της ινδικής κοινωνίας θεωρούν τα κορίτσια βάρος, λόγω της μεγάλης προίκας που πρέπει να πληρώσουν για να τα παντρέψουν.

Η δραματική μείωση των γεννήσεων κοριτσιών στην Ινδία έχουν προκαλέσει έντονα κονωνικά προβλήματα, όπως απαγωγές, αναγκαστική πολυανδρία, ομαδικούς βιασμούς και παιδική πορνεία.
------
Δεν μπορεί να πει κανείς, οι γυναίκες στις παγανιστικές κοινωνίες καλοπερνάνε... ε;
Φταίει ο Χριστιανισμός φαίνεται...

Για τον Σεργκέι Παρατζάνωφ

***ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ, ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΑ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΕΝ ΔΙΑΓΡΑΦΩ ΤΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΟΙ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΠΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΧΩΡΟΥΝ ΣΧΟΛΙΑ ΕΔΩ. ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΕΤΕ ΣΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΜΟΥ ΣΠΙΤΙ *http://expaganus.wordpress.com*, ΣΤΟ ΠΟΣΤ "Για τον Σεργκέι Παρατζάνωφ".

Επειδή δεν βλέπω να έρχεται σύντομα η στιγμή που θα παραθέσω σεντόνια, ρίχνω ένα ωραίο λινκ για έναν αγαπημένο μου σκηνοθέτη:

http://www.sergeiparajanov.com

Έχει πολλές λεπτομέρειες για τη ζωή του και τις ταινίες του.

Το πρώτο μου ποστ!

***ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ, ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΑ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΕΝ ΔΙΑΓΡΑΦΩ ΤΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΟΙ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΠΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΧΩΡΟΥΝ ΣΧΟΛΙΑ ΕΔΩ. ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΕΤΕ ΣΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΜΟΥ ΣΠΙΤΙ *http://expaganus.wordpress.com*, ΣΤΟ ΠΟΣΤ "Το πρώτο μου ποστ!"

Επισκέπτη σε χαιρετώ.
Στη σελίδα αυτή θα γράφω πού και πού τα αγαπημένα μου σεντόνια. Πότε θα αρχίσω να το κάνω κανονικά; Δεν ξέρω... Για την ώρα βρίσκομαι ακόμα "κάπου ανάμεσα στην ιερή σιωπή και τον ύπνο". Ωραία κατάσταση!
Ο τίτλος του blog είναι στίχος από το αγαπημένο μου τραγούδι των System of a Down, "Toxicity".