ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΟΙ ΕΠΙΤΙΘΕΝΤΑΙ ΣΕ ΔΑΣΚΑΛΑ
***ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ, ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΑ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΕΝ ΔΙΑΓΡΑΦΩ ΤΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΟΙ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΠΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΧΩΡΟΥΝ ΣΧΟΛΙΑ ΕΔΩ. ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΕΤΕ ΣΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΜΟΥ ΣΠΙΤΙ *http://expaganus.wordpress.com*, ΣΤΟ ΠΟΣΤ "ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΟΙ ΕΠΙΤΙΘΕΝΤΑΙ ΣΕ ΔΑΣΚΑΛΑ"
Για τα γεγονότα που θα διαβάσετε παρακάτω, καμμιά «αντιρατσιστική» οργάνωση δεν θα εκδώσει ανακοινώσεις ούτε θα κάψει την Αθήνα.
Καμμιά οργάνωση προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν θα επέμβει για την προστασία της δασκάλας από το τουρκικό παρακράτος. Κανέναν Δημητράς δεν θα προσφύγει στα Ελληνικά και στα ευρωπαϊκά δικαστήρια. Κανένας «Ιός» δεν θα φωνάξει για μια δασκάλα που έβαλε τους μααθητές της, χριστιανούς και μουσουλμάνους, πάνω από τους πράκτορες του τουρκικού προξενείου. Κανένα φιλελεύθερο ιστολόγιο του Διαδικτύου δεν θα κρεμάσει μπανεράκια και κορδελίτσες για την δασκάλα Χαρά Νικοπούλου. Τα γεγονότα αυτά θα τα καταγράψουν οι τοπικές εφημερίδες, και θα τα χρησιμοποιήσουν όσοι προσπαθούν να εκμεταλλευθούν παρόμοια γεγονότα για να μαζέψουν κόσμο στις ακροδεξιές οργανώσεις τους. Θα το γράψει όμως και ο Expaganus, που δεν αφιέρωσε καμμιά ανάρτηση στο γνωστό ροζ DVD, ούτε καν στην εκλογή νέου αρχιεπισκόπου.
Διαβάστε και φρίξτε, λοιπόν.
"ΑΝΑΤΟΛΗ" τ.53 / Ιανουάριος 2008 *
ΜΙΑ ΔΑΣΚΑΛΑ ΣΤΗ ΘΡΑΚΗ
Γράφει ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΓΑΠΑΚΗΣ
Την έλεγαν Χαρά, μα χαρά σκορπούσε και στα παιδιά του Δημοτικού Σχολείου που παιδαγωγούσε με θέρμη, γεμίζοντάς τα με γνώση και αγάπη συνάμα. Η Χαρά Νικοπούλου με ενθουσιασμό υποδέχτηκε την αναγγελία της μετάθεσής της σε μειονοτικό δημοτικό σχολείο της Θράκης την σχολική χρονιά 2004 - 2005. Διέθετε τα μέσα και τις γνωριμίες για να επιτύχει ευνοϊκή μετάθεση στην πόλη της τη Θεσσαλονίκη, όμως συνειδητά δεν το επεδίωξε. Όταν μετέβη στο μειονοτικό χωριό Μέγα Δέρειο του Έβρου προκειμένου να διδάξει ως δασκάλα τα μουσουλμανόπουλα του δημοτικού σχολείου του χωριού την έθελξε η πανώρια θρακική φύση και γι' αυτό αποφάσισε μαζί με το σύζυγό της να εγκατασταθούν μόνιμα εκεί στην εσχατιά της Ελλάδας. Έκαναν όνειρα για το μέλλον για το χωριό για το σχολείο, για τα παιδιά, για την οικογένειά τους. Με το που πάτησαν το πόδι τους στο Μέγα Δέρειο πλημμύρισαν με αγάπη όχι μόνο τους λιγοστούς χριστιανούς μα και όλους τους μουσουλμάνους συμπολίτες τους (Σουνίτες και Αλεβήδες). Για πρώτη φορά στην ιστορία του δημοτικού σχολείου και του χωριού έδειξε μια δασκάλα, τόσο πηγαίο και ανιδιοτελές, ενδιαφέρον για τα παιδιά, τους μικρούς μαθητές της.
Εκτός των καθημερινών μαθημάτων του σχολείου, η Χαρά παρέδιδε δωρεάν μαθήματα τα απογεύματα σε παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες και δυσχέρεια στην ελληνική γλώσσα. Τα βοήθησε να νιώσουν ότι μπορούν να σπουδάσουν, να προκόψουν, να γίνουν ενεργά μέλη της ελληνικής κοινωνίας καλοί και αγαθοί «πολίτες της μάνας Ελλάδας που νοιάζεται για όλα τα τρυφερά βλαστάρια της. ΟΛΟΙ ανεξαιρέτως οι μαθητές της κυριολεκτικά την λάτρευαν. Οργανώνοντάς τους σε χορωδία και μαθαίνοντας τους πολλά ωραία τραγούδια τους οδήγησε σε βράβευση από την Ελληνική Πολιτεία με έπαθλο ένα δωρεάν ταξίδι στη Θεσσαλονίκη όπου η Χαρά με τους μαθητές της έδωσαν μουσική παράσταση και διέμειναν σε πολυτελές ξενοδοχείο της πόλης. Για τα περισσότερα παιδιά ήταν το πρώτο ταξίδι έξω από το χωριό τους. Πολλά αντίκριζαν για πρώτη φορά στη ζωή τους τη θάλασσα. Συγκινήθηκαν όλοι τους.
Η Χαρά έδωσε πολλή αγάπη κι έτσι κέρδισε την εκτίμηση, την αποδοχή και το σεβασμό όλου του χωριού. Δυστυχώς αυτό δεν άρεσε σε κάποιους. Συγκεκριμένα, άτομα του χωριού όπως ο ψευτοϊμάμης και ο μουσουλμάνος διευθυντής του μειονοτικού σχολείου εξυπηρετούσαν τους σκοπούς του Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής φανατίζοντας το χωριό κάτω από τη σημαία του τουρκικού σοβινισμού που προέτασσε μίσος για όλους τους «γκιαούρηδες», δυσαρεστήθηκαν από τις δραστηριότητες της Χαράς που αντί για μίσος φύτευε την αγάπη και την ομόνοια στις καρδιές των μαθητών της και των γονιών τους.
Έτσι καραδοκούσαν για την αφορμή που θα δημιουργούσε ένταση και θα ανάγκαζε τη Χαρά να φύγει από το σχολείο. Η αφορμή δεν άργησε να έλθει. Κάποια φθινοπωρινή μέρα του 2007, μέλη της σχολικής εφορείας ζήτησαν από τη Χαρά να τους δώσει για 2 μέρες τη σφραγίδα του σχολείου προκειμένου να την «δανείσουν» στο Τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής ώστε να σφραγίσει κάποιους λαχνούς που προορίζονταν για το ταμείο του σχολείου. Η Χαρά φυσικά αρνήθηκε, τους εξήγησε ότι είναι παράνομο αυτό που ζητούν και τους πρότεινε να φέρουν τους λαχνούς του Τουρκικού Προξενείου στο σχολείο για να τους σφραγίσει η ίδια. Εκείνοι αρνήθηκαν και απόσπασαν τελικά τη σφραγίδα του σχολείου από το μουσουλμάνο διευθυντή παραδίδοντάς την στο Τουρκικό Προξενείο και επιστρέφοντάς την στο σχολείο μετά από 2 μέρες. Όταν το πληροφορήθηκε η Χαρά επισήμανε στο διευθυντή το παράνομο της ενέργειάς του και του έκανε αναφορά στην προϊσταμένη αρχή της.
Αυτό στάθηκε η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι των εξτρεμιστών. Ο μουσουλμάνος διευθυντής κάνοντας μπροστά της άσεμνες χειρονομίες, απείλησε τη Χαρά ότι «αυτό που έκανε θα το πληρώσει», ότι «εδώ είναι Τουρκία» και ότι «δεν πρέπει να τα βάζει μαζί τους διότι είναι κυνηγοί και έχουν όπλα...». Η Χαρά έμεινε άναυδη. Το επόμενο διάστημα όλοι στο χωριό γύρισαν την πλάτη στη Χαρά. Δεν της μιλούσαν και της έδειχναν ότι είναι ανεπιθύμητη αυτή που τους ευεργέτησε με τόση αγάπη. Οι γονείς άρχισαν να μην στέλνουν τα παιδιά τους στο σχολείο και ξεκίνησε συλλογή υπογραφών στο χωριό με αίτημα την αποπομπή της Χαράς! Επενέβη η προϊσταμένη αρχή. Αντί όμως να δικαιώσει τη Χαρά, επέδειξε ραγιαδισμό απέναντι στους παράνομους ταραχοποιούς συνιστώντας στη Χαρά να ζητήσει, συγνώμη(!) και να αυτοσυγκρατηθεί! Ως συμβιβαστική λύση η Χαρά θα απομακρυνόταν από το χωριό και το σχολείο με τη λήξη της τρέχουσας σχολικής χρονιάς. Μέσα στο «κυρίαρχο» ελληνικό κράτος, ο τουρκικός εθνικισμός και μισαλλοδοξία νίκησαν για άλλη μια φορά. Η «γκιαούρισσα», δασκάλα θα έφευγε.
Τα παιδιά θα αφήνονταν έρμαια στο σκοτάδι του μίσους του φανατισμού και της προπαγάνδας των πρακτόρων της Άγκυρας. Τι απέμεινε; Ένα δάκρυ στα μάτια των μαθητών που θα έχαναν την αγαπημένη δασκάλα τους με τα χρυσά μαλλιά και οι ζωγραφιές των τετραδίων τους με τις αφιερώσεις που έγραφαν προς την Χαρά για το «πόσο πολύ την αγαπούν»!...
ΚΑΙ Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ...
Επίθεση στη δασκάλα του Μ. Δερείου
Δημοσιεύθηκε στοfun portal της Θράκης, freedaynewspaper στις 8 Φεβρουαρίου 2008
Τελικά, η υπόθεση της υποδιευθύντριας του μειονοτικού σχολείου στο Μεγάλο Δέρειο Χαράς Νικοπούλου δεν έχει κλείσει, αλλά δε φαίνεται και να συγκινεί κανέναν.
Χθες στις 3 τα ξημερώματα ένας κάτοικος τη χτύπησε, με αποτέλεσμα να χρειαστεί να τοποθετήσει νάρθηκα στο χέρι.
Να σημειωθεί ότι η κ. Νικοπούλου παρά την άσχημη εμπειρία βρήκε το κουράγιο και μήνυσε το δράστη.
Χθες δικαζόταν το αυτόφωρο, ωστόσο, αναβλήθηκε για τη Δευτέρα, επειδή ο δικηγόρος του δράστη δεν μπορούσε να παραβρεθεί. Αλγεινή εντύπωση προκαλούν οι πληροφορίες, που θέλουν το δήμαρχο Ορφέα Βαγγέλη Πούλιο να ζητά από την κ. Νικολοπούλου να αποσύρει τη μήνυση, με το επιχείρημα ότι υπάρχει πιθανότητα να απαντήσει κι ο δράστης με μήνυση, με αποτέλεσμα να μπει και η ίδια φυλακή, ενώ το πρωί παραστάθηκε στο δικαστήριο ως μάρτυρας υπεράσπισης του ανθρώπου που της επιτέθηκε.
Η κ. Νικολοπούλου αντιμετωπίζει τους τελευταίους μήνες την επίθεση των γνωστών κύκλων, που επιθυμούν να φύγει από το χωριό. Μάλιστα τον προηγούμενο Νοέμβριο έγινε σύσκεψη στο σχολείο του Μεγάλου Δερείου στην οποία συμμετείχαν ο διευθυντής και η υποδιευθύντρια, ο προϊστάμενος του γραφείου μειονοτικής εκπαίδευσης Κωνσταντίνος Τζιώτζιος, ο συντονιστής του γραφείου Σάββας Μαραγκός και γονείς των μαθητών.
Ακολούθησε άλλη μία χωρίς την παρουσία γονέων. Ο προϊστάμενος του γραφείου μειονοτικής εκπαίδευσης προτίμησε, επικαλούμενος λόγους δεοντολογίας, να μην την ανακοινώσει επισήμως τα αποτελέσματα αυτής των συσκέψεων, ωστόσο, ανεπισήμως... είχε χαρακτηρίσει άκρως ικανοποιητική την απόδοση της δασκάλας πράγμα που σημαίνει ότι της παρέχει απόλυτη στήριξη και δεν υπάρχει κανένα ενδεχόμενο απομάκρυνσής της από το σχολείο. Την απόφαση αυτή επιβεβαίωσε, πάλι ανεπισήμως και ο διευθυντής του μειονοτικού σχολείου του Μεγάλου Δερείου, ο οποίος μάλιστα είχε συνταχθεί με τους γονείς που ήθελαν να διώξουν όχι μόνο από το σχολείο, αλλά και από το Δέρρειο την κ. Νικολοπούλου.
Ποιο είναι το «έγκλημα» της κ. Χαράς Νικολοπούλου, κόρης του προέδρου του Αρείου Πάγου, η οποία δεν έψαξε να βρει μια «καλή θέση», όπως θα μπορούσε, αλλά προτίμησε να πάει, μαζί με το σύζυγό της στο Μεγάλο Δέρειο -και όχι, έστω στο Μικρό Δέρειο, που ζουν και χριστιανοί- για να διδάξει γράμματα στα παιδιά; Ότι έκανε μαθήματα ελληνικών στους μαθητές.
Χθες τα ξημερώματα η κ. Νικολοπούλου, ήταν μόνη στο σπίτι, ο σύζυγός της έλειπε εκτός περιοχής. Έζησε τη βια και το νόμο του... Ισλάμ, μέσα στην Ελλάδα.
Για τα γεγονότα που θα διαβάσετε παρακάτω, καμμιά «αντιρατσιστική» οργάνωση δεν θα εκδώσει ανακοινώσεις ούτε θα κάψει την Αθήνα.
Καμμιά οργάνωση προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν θα επέμβει για την προστασία της δασκάλας από το τουρκικό παρακράτος. Κανέναν Δημητράς δεν θα προσφύγει στα Ελληνικά και στα ευρωπαϊκά δικαστήρια. Κανένας «Ιός» δεν θα φωνάξει για μια δασκάλα που έβαλε τους μααθητές της, χριστιανούς και μουσουλμάνους, πάνω από τους πράκτορες του τουρκικού προξενείου. Κανένα φιλελεύθερο ιστολόγιο του Διαδικτύου δεν θα κρεμάσει μπανεράκια και κορδελίτσες για την δασκάλα Χαρά Νικοπούλου. Τα γεγονότα αυτά θα τα καταγράψουν οι τοπικές εφημερίδες, και θα τα χρησιμοποιήσουν όσοι προσπαθούν να εκμεταλλευθούν παρόμοια γεγονότα για να μαζέψουν κόσμο στις ακροδεξιές οργανώσεις τους. Θα το γράψει όμως και ο Expaganus, που δεν αφιέρωσε καμμιά ανάρτηση στο γνωστό ροζ DVD, ούτε καν στην εκλογή νέου αρχιεπισκόπου.
Διαβάστε και φρίξτε, λοιπόν.
"ΑΝΑΤΟΛΗ" τ.53 / Ιανουάριος 2008 *
ΜΙΑ ΔΑΣΚΑΛΑ ΣΤΗ ΘΡΑΚΗ
Γράφει ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΓΑΠΑΚΗΣ
Την έλεγαν Χαρά, μα χαρά σκορπούσε και στα παιδιά του Δημοτικού Σχολείου που παιδαγωγούσε με θέρμη, γεμίζοντάς τα με γνώση και αγάπη συνάμα. Η Χαρά Νικοπούλου με ενθουσιασμό υποδέχτηκε την αναγγελία της μετάθεσής της σε μειονοτικό δημοτικό σχολείο της Θράκης την σχολική χρονιά 2004 - 2005. Διέθετε τα μέσα και τις γνωριμίες για να επιτύχει ευνοϊκή μετάθεση στην πόλη της τη Θεσσαλονίκη, όμως συνειδητά δεν το επεδίωξε. Όταν μετέβη στο μειονοτικό χωριό Μέγα Δέρειο του Έβρου προκειμένου να διδάξει ως δασκάλα τα μουσουλμανόπουλα του δημοτικού σχολείου του χωριού την έθελξε η πανώρια θρακική φύση και γι' αυτό αποφάσισε μαζί με το σύζυγό της να εγκατασταθούν μόνιμα εκεί στην εσχατιά της Ελλάδας. Έκαναν όνειρα για το μέλλον για το χωριό για το σχολείο, για τα παιδιά, για την οικογένειά τους. Με το που πάτησαν το πόδι τους στο Μέγα Δέρειο πλημμύρισαν με αγάπη όχι μόνο τους λιγοστούς χριστιανούς μα και όλους τους μουσουλμάνους συμπολίτες τους (Σουνίτες και Αλεβήδες). Για πρώτη φορά στην ιστορία του δημοτικού σχολείου και του χωριού έδειξε μια δασκάλα, τόσο πηγαίο και ανιδιοτελές, ενδιαφέρον για τα παιδιά, τους μικρούς μαθητές της.
Εκτός των καθημερινών μαθημάτων του σχολείου, η Χαρά παρέδιδε δωρεάν μαθήματα τα απογεύματα σε παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες και δυσχέρεια στην ελληνική γλώσσα. Τα βοήθησε να νιώσουν ότι μπορούν να σπουδάσουν, να προκόψουν, να γίνουν ενεργά μέλη της ελληνικής κοινωνίας καλοί και αγαθοί «πολίτες της μάνας Ελλάδας που νοιάζεται για όλα τα τρυφερά βλαστάρια της. ΟΛΟΙ ανεξαιρέτως οι μαθητές της κυριολεκτικά την λάτρευαν. Οργανώνοντάς τους σε χορωδία και μαθαίνοντας τους πολλά ωραία τραγούδια τους οδήγησε σε βράβευση από την Ελληνική Πολιτεία με έπαθλο ένα δωρεάν ταξίδι στη Θεσσαλονίκη όπου η Χαρά με τους μαθητές της έδωσαν μουσική παράσταση και διέμειναν σε πολυτελές ξενοδοχείο της πόλης. Για τα περισσότερα παιδιά ήταν το πρώτο ταξίδι έξω από το χωριό τους. Πολλά αντίκριζαν για πρώτη φορά στη ζωή τους τη θάλασσα. Συγκινήθηκαν όλοι τους.
Η Χαρά έδωσε πολλή αγάπη κι έτσι κέρδισε την εκτίμηση, την αποδοχή και το σεβασμό όλου του χωριού. Δυστυχώς αυτό δεν άρεσε σε κάποιους. Συγκεκριμένα, άτομα του χωριού όπως ο ψευτοϊμάμης και ο μουσουλμάνος διευθυντής του μειονοτικού σχολείου εξυπηρετούσαν τους σκοπούς του Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής φανατίζοντας το χωριό κάτω από τη σημαία του τουρκικού σοβινισμού που προέτασσε μίσος για όλους τους «γκιαούρηδες», δυσαρεστήθηκαν από τις δραστηριότητες της Χαράς που αντί για μίσος φύτευε την αγάπη και την ομόνοια στις καρδιές των μαθητών της και των γονιών τους.
Έτσι καραδοκούσαν για την αφορμή που θα δημιουργούσε ένταση και θα ανάγκαζε τη Χαρά να φύγει από το σχολείο. Η αφορμή δεν άργησε να έλθει. Κάποια φθινοπωρινή μέρα του 2007, μέλη της σχολικής εφορείας ζήτησαν από τη Χαρά να τους δώσει για 2 μέρες τη σφραγίδα του σχολείου προκειμένου να την «δανείσουν» στο Τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής ώστε να σφραγίσει κάποιους λαχνούς που προορίζονταν για το ταμείο του σχολείου. Η Χαρά φυσικά αρνήθηκε, τους εξήγησε ότι είναι παράνομο αυτό που ζητούν και τους πρότεινε να φέρουν τους λαχνούς του Τουρκικού Προξενείου στο σχολείο για να τους σφραγίσει η ίδια. Εκείνοι αρνήθηκαν και απόσπασαν τελικά τη σφραγίδα του σχολείου από το μουσουλμάνο διευθυντή παραδίδοντάς την στο Τουρκικό Προξενείο και επιστρέφοντάς την στο σχολείο μετά από 2 μέρες. Όταν το πληροφορήθηκε η Χαρά επισήμανε στο διευθυντή το παράνομο της ενέργειάς του και του έκανε αναφορά στην προϊσταμένη αρχή της.
Αυτό στάθηκε η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι των εξτρεμιστών. Ο μουσουλμάνος διευθυντής κάνοντας μπροστά της άσεμνες χειρονομίες, απείλησε τη Χαρά ότι «αυτό που έκανε θα το πληρώσει», ότι «εδώ είναι Τουρκία» και ότι «δεν πρέπει να τα βάζει μαζί τους διότι είναι κυνηγοί και έχουν όπλα...». Η Χαρά έμεινε άναυδη. Το επόμενο διάστημα όλοι στο χωριό γύρισαν την πλάτη στη Χαρά. Δεν της μιλούσαν και της έδειχναν ότι είναι ανεπιθύμητη αυτή που τους ευεργέτησε με τόση αγάπη. Οι γονείς άρχισαν να μην στέλνουν τα παιδιά τους στο σχολείο και ξεκίνησε συλλογή υπογραφών στο χωριό με αίτημα την αποπομπή της Χαράς! Επενέβη η προϊσταμένη αρχή. Αντί όμως να δικαιώσει τη Χαρά, επέδειξε ραγιαδισμό απέναντι στους παράνομους ταραχοποιούς συνιστώντας στη Χαρά να ζητήσει, συγνώμη(!) και να αυτοσυγκρατηθεί! Ως συμβιβαστική λύση η Χαρά θα απομακρυνόταν από το χωριό και το σχολείο με τη λήξη της τρέχουσας σχολικής χρονιάς. Μέσα στο «κυρίαρχο» ελληνικό κράτος, ο τουρκικός εθνικισμός και μισαλλοδοξία νίκησαν για άλλη μια φορά. Η «γκιαούρισσα», δασκάλα θα έφευγε.
Τα παιδιά θα αφήνονταν έρμαια στο σκοτάδι του μίσους του φανατισμού και της προπαγάνδας των πρακτόρων της Άγκυρας. Τι απέμεινε; Ένα δάκρυ στα μάτια των μαθητών που θα έχαναν την αγαπημένη δασκάλα τους με τα χρυσά μαλλιά και οι ζωγραφιές των τετραδίων τους με τις αφιερώσεις που έγραφαν προς την Χαρά για το «πόσο πολύ την αγαπούν»!...
ΚΑΙ Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ...
Επίθεση στη δασκάλα του Μ. Δερείου
Δημοσιεύθηκε στοfun portal της Θράκης, freedaynewspaper στις 8 Φεβρουαρίου 2008
Τελικά, η υπόθεση της υποδιευθύντριας του μειονοτικού σχολείου στο Μεγάλο Δέρειο Χαράς Νικοπούλου δεν έχει κλείσει, αλλά δε φαίνεται και να συγκινεί κανέναν.
Χθες στις 3 τα ξημερώματα ένας κάτοικος τη χτύπησε, με αποτέλεσμα να χρειαστεί να τοποθετήσει νάρθηκα στο χέρι.
Να σημειωθεί ότι η κ. Νικοπούλου παρά την άσχημη εμπειρία βρήκε το κουράγιο και μήνυσε το δράστη.
Χθες δικαζόταν το αυτόφωρο, ωστόσο, αναβλήθηκε για τη Δευτέρα, επειδή ο δικηγόρος του δράστη δεν μπορούσε να παραβρεθεί. Αλγεινή εντύπωση προκαλούν οι πληροφορίες, που θέλουν το δήμαρχο Ορφέα Βαγγέλη Πούλιο να ζητά από την κ. Νικολοπούλου να αποσύρει τη μήνυση, με το επιχείρημα ότι υπάρχει πιθανότητα να απαντήσει κι ο δράστης με μήνυση, με αποτέλεσμα να μπει και η ίδια φυλακή, ενώ το πρωί παραστάθηκε στο δικαστήριο ως μάρτυρας υπεράσπισης του ανθρώπου που της επιτέθηκε.
Η κ. Νικολοπούλου αντιμετωπίζει τους τελευταίους μήνες την επίθεση των γνωστών κύκλων, που επιθυμούν να φύγει από το χωριό. Μάλιστα τον προηγούμενο Νοέμβριο έγινε σύσκεψη στο σχολείο του Μεγάλου Δερείου στην οποία συμμετείχαν ο διευθυντής και η υποδιευθύντρια, ο προϊστάμενος του γραφείου μειονοτικής εκπαίδευσης Κωνσταντίνος Τζιώτζιος, ο συντονιστής του γραφείου Σάββας Μαραγκός και γονείς των μαθητών.
Ακολούθησε άλλη μία χωρίς την παρουσία γονέων. Ο προϊστάμενος του γραφείου μειονοτικής εκπαίδευσης προτίμησε, επικαλούμενος λόγους δεοντολογίας, να μην την ανακοινώσει επισήμως τα αποτελέσματα αυτής των συσκέψεων, ωστόσο, ανεπισήμως... είχε χαρακτηρίσει άκρως ικανοποιητική την απόδοση της δασκάλας πράγμα που σημαίνει ότι της παρέχει απόλυτη στήριξη και δεν υπάρχει κανένα ενδεχόμενο απομάκρυνσής της από το σχολείο. Την απόφαση αυτή επιβεβαίωσε, πάλι ανεπισήμως και ο διευθυντής του μειονοτικού σχολείου του Μεγάλου Δερείου, ο οποίος μάλιστα είχε συνταχθεί με τους γονείς που ήθελαν να διώξουν όχι μόνο από το σχολείο, αλλά και από το Δέρρειο την κ. Νικολοπούλου.
Ποιο είναι το «έγκλημα» της κ. Χαράς Νικολοπούλου, κόρης του προέδρου του Αρείου Πάγου, η οποία δεν έψαξε να βρει μια «καλή θέση», όπως θα μπορούσε, αλλά προτίμησε να πάει, μαζί με το σύζυγό της στο Μεγάλο Δέρειο -και όχι, έστω στο Μικρό Δέρειο, που ζουν και χριστιανοί- για να διδάξει γράμματα στα παιδιά; Ότι έκανε μαθήματα ελληνικών στους μαθητές.
Χθες τα ξημερώματα η κ. Νικολοπούλου, ήταν μόνη στο σπίτι, ο σύζυγός της έλειπε εκτός περιοχής. Έζησε τη βια και το νόμο του... Ισλάμ, μέσα στην Ελλάδα.
posted by expaganus @ 8:55 μ.μ.
2 Comments:
At Κυριακή, Φεβρουαρίου 24, 2008,
stefel said…
Η ΔΑΣΚΑΛΑ ΜΕ ΤΑ ΧΡΥΣΑ ΜΑΛΛΙΑ & ΤΗΝ ΑΤΣΑΛΕΝΙΑ ΚΑΡΔΙΑ
Δυστυχώς το να κάνεις με ευσυνειδησία, υπευθυνότητα και αγάπη το λειτούργημά σου σε οποιοδήποτε μέρος και εάν βρίσκεσαι, πολύ περισσότερο σε μία περιοχή όπως το Μεγάλο Δέρειο ενοχλεί και ενοχλεί πολύ εκείνους που θέλουν και επιθυμούν σφοδρά να κρατούν μία περιοχή ολόκληρη στο σκοτάδι, στην αμάθεια, στην παντελή ανυπαξία μορφώσεως σε κάθετί που σχετίζεται με Ελλάδα, αν και βρισκόμαστε στην Ελλάδα, γιατί με τον τρόπο αυτό γνωρίζουν πολύ καλά ότι θα μπορούν να τους χειραγωγούν και να τους κατευθύνουν, σαν μία άμορφη μάζα εκεί που θέλουν, υλοποιώντας τα σκοτεινά σχέδιά τους. Μία δασκάλα, όμως, ΕΛΛΗΝΙΔΑ, με όλη τη σημασία της λέξεως τους χάλασε τα σχέδια….ΤΑΡΑΞΕ τα λιμνάζοντα νερά, ή ορθότερα το βούρκο και το τέλμα που καθημερινά βυθιζόμαστε!!! ‘Οχι γιατί αυτό επεδίωκε, αλλά γιατί αφιερώθηκε με όλη της την ψυχή σε αυτό που αγαπούσε….ΣΤΙΣ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΨΥΧΕΣ…ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ… Όμως κάποιοι δεν θέλουν τα παιδιά τους να προκόβουν, δεν θέλουν να μορφωθούν, δεν θέλουν να πηγαίνουν μπροστά, δεν θέλουν να είναι ενεργοί πολίτες της χώρας μας. Δυστυχώς στην απομόνωση αυτή βρίσκουν αρωγούς, συνοδοιπόρους και τινές πολιτικούς ….. και πολιτευομένους της περιοχής, που δεν ξέρουν ούτε λόγο να αρθρώσουν, πλην αοριστολογιών, ύβρεων, συκοφαντιών και απειλών, προσπαθώντας σαν νέοι ΕΦΙΑΛΤΕΣ, τι άραγε???? μα να είναι αρεστοί στους λίγους, σε μια χούφτα για να διασφαλίσουν την εκλογή τους και στις επόμενες Βουλευτικές ή Δημαρχιακές Εκλογές, να διασφαλίσουν τον θώκο τους, μην υπολογίζοντας Πατρίδα, Ιδανικά, Προγόνους … Είμαι υπερήφανος που υπάρχουν ακόμη και σήμερα ΕΛΛΗΝΕΣ και κυρίως ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ που ορθώνουν το ανάστημά τους σε όλους αυτούς τους σκοτεινούς κύκλους και αποδεικνύοντας πραγματκά τι σημαίνει η λέξη ΕΛΛΗΝΑΣ. Μπράβο ΧΑΡΑ μας κάνεις υπερήφανους όλους τους ΕΛΛΗΝΕΣ που πραγματικά σε θαυμάζουν απ’ άκρη σ’ άκρη σε ολόκληρη την ΕΛΛΑΔΑ και όχι μόνον.
At Κυριακή, Φεβρουαρίου 24, 2008,
stefel said…
Η ΔΑΣΚΑΛΑ ΜΕ ΤΑ ΧΡΥΣΑ ΜΑΛΛΙΑ & ΤΗΝ ΑΤΣΑΛΕΝΙΑ ΚΑΡΔΙΑ
Δυστυχώς το να κάνεις με ευσυνειδησία, υπευθυνότητα και αγάπη το λειτούργημά σου σε οποιοδήποτε μέρος και εάν βρίσκεσαι, πολύ περισσότερο σε μία περιοχή όπως το Μεγάλο Δέρειο ενοχλεί και ενοχλεί πολύ εκείνους που θέλουν και επιθυμούν σφοδρά να κρατούν μία περιοχή ολόκληρη στο σκοτάδι, στην αμάθεια, στην παντελή ανυπαξία μορφώσεως σε καθετί που σχετίζεται με Ελλάδα, αν και βρισκόμαστε στην Ελλάδα, γιατί με τον τρόπο αυτό γνωρίζουν πολύ καλά ότι θα μπορούν να τους χειραγωγούν και να τους κατευθύνουν, σαν μία άμορφη μάζα εκεί που θέλουν, υλοποιώντας τα σκοτεινά σχέδιά τους. Χρόνια ολόκληρα, δεκαετίες πολλές λειτουργούν υπογείως, στην ομίχλη, με δολοπλοκίες, εκφοβισμούς, απειλές, εκμεταλλευόμενη την αέναη ανοχή την αέναη και ηθελημένη αδιαφορία της ίδιας της Ελλάδας, που δεν βλέπει τίποτε, δεν ακούει τίποτε, δεν πράττει τίποτα… Μία δασκάλα, όμως, ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΔΑΣΚΑΛΑ, με όλη τη σημασία της λέξεως τους χάλασε τα σχέδια….ΤΑΡΑΞΕ τα λιμνάζοντα νερά, ή ορθότερα το βούρκο και το τέλμα που καθημερινά βυθιζόμαστε!!! Τάραξε τα νερά όχι μόνον στο Μεγάλο Δέρειο, αλλά τάραξε τα νερά της ευρύτερης περιοχής. Όχι γιατί αυτό επεδίωκε, αλλά γιατί αφιερώθηκε με όλη της την ψυχή σε αυτό που αγαπούσε….ΣΤΙΣ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΨΥΧΕΣ…ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ…κάτι που ξέρει καλά να κάνει από την πρώτη στιγμή που άρχισε να διδάσκει… Όμως κάποιοι δεν θέλουν τα παιδιά τους να προκόβουν, δεν θέλουν να μορφωθούν, δεν θέλουν να γίνουν επιστήμονες, δεν θέλουν να πηγαίνουν μπροστά, δεν θέλουν να είναι ενεργοί πολίτες της χώρας μας. Δυστυχώς στην απομόνωση αυτή βρίσκουν αρωγούς, συνοδοιπόρους και τινές πολιτικούς ….. και πολιτευομένους της περιοχής, που δεν ξέρουν ούτε λόγο να αρθρώσουν, πλην αοριστολογιών, ύβρεων, συκοφαντιών και απειλών, που όλα τα καταγγέλλουν αλλά και δεν καταγγέλλουν τίποτα, που όλα τα ξέρουν αλλά δεν ξέρουν τίποτα, εναρμονισμένοι και αυτοί με το ομιχλώδες, σκοτεινό κλίμα που τους διευκολύνει να κρύβονται, να μην φαίνονται κατά την υλοποίηση των άνομων σχεδίων τους, προσπαθώντας σαν νέοι ΕΦΙΑΛΤΕΣ, τι άραγε???? μα να είναι αρεστοί στους λίγους, σε μια χούφτα ανθελλήνων για να διασφαλίσουν την εκλογή τους και στις επόμενες Βουλευτικές ή Δημαρχιακές Εκλογές, να διασφαλίσουν τον θώκο τους, μην υπολογίζοντας Πατρίδα, Ιδανικά, Προγόνους … προδίδοντας αρχές, ιδέες, σύμβολα … και φτύνοντας τα κόκαλα όλων αυτών που έχυσαν το αίμα τους και πότισαν απ’ άκρη σ’ άκρη αυτήν τη γη για να κυκλοφορούν όλοι αυτοί ανάμεσά μας και να πετάνε τα σκουπίδια τους.
ΤΙΜΗ & ΔΟΞΑ στη ΧΑΡΑ ΝΙΚΟΠΟΥΛΟΥ που φωτίζει τις σβησμένες ψυχές των μαθητών της, που κάποιοι θέλουν απολύτως αμόρφωτες!!! ΤΙΜΗ & ΔΟΞΑ στη ΧΑΡΑ ΝΙΚΟΠΟΥΛΟΥ που διδάσκει!!! στα «παιδιά της» τους προγόνους μας από την αρχαία Ελλάδα μέχρι και την επανάσταση του 1821 και το έπος του 1940!!! ΤΙΜΗ & ΔΟΞΑ στη ΧΑΡΑ ΝΙΚΟΠΟΥΛΟΥ που διδάσκει στα παιδιά μας πώς να τιμούμε τις εθνικές μας εορτές!!! ΤΙΜΗ & ΔΟΞΑ στη ΧΑΡΑ ΝΙΚΟΠΟΥΛΟΥ που και τον ελεύθερό της χρόνο τον διαθέτει για να ενισχύει τα παιδιά του σχολείου της ακόμη περισσότερο στη μάθηση, όταν έχουν δυσκολίες!!! ΤΙΜΗ & ΔΟΞΑ στη ΧΑΡΑ ΝΙΚΟΠΟΥΛΟΥ που τον ελεύθερο χρόνο της τον διαθέτει στο να μάθει ελληνικά και να ενισχύει τις γυναίκες του Μεγάλου Δέρειου!!! ΤΙΜΗ & ΔΟΞΑ στη ΧΑΡΑ ΝΙΚΟΠΟΥΛΟΥ που οργάνωσε χορωδία με τα παιδιά του σχολείου της τραγουδώντας ελληνικά τραγούδια!!!
Αυτά είναι ελάχιστα από αυτά που πραγματικά προσφέρει με την καρδιά της η ΧΑΡΑ ΝΙΚΟΠΟΥΛΟΥ στο Μεγάλο Δέρειο. Και οι προσφορές της αυτές ενόχλησαν … ενόχλησαν τους λίγους σκληροπυρηνικούς μουσουλμάνους που προσπαθούν ν’ αλώσουν και να πνίξουν τη φωνή των γονιών και των κατοίκων που δεν συμφωνούν. Ενόχλησαν το Τουρκικό Προξενείο … ενόχλησαν τα άνομα σχέδιά τους … ενόχλησαν τον ψευτοϊμάμη τους … ενόχλησαν τον μουσουλμάνο διευθυντή του σχολείο… και άρχισαν τις απειλές … τους εκφοβισμούς προς πάσα κατεύθυνση … με μοναδικό σκοπό τους να φύγει η Δασκάλα και να θριαμβεύσουν για μία ακόμη φορά τα σχέδιά τους. Βοηθό στα σχέδιά τους έχουν και τον Δήμαρχο Ορφέως ο οποίος περιφέρεται από σταθμό σε σταθμό και από κανάλι σε κανάλι παραδίδοντας καθημερινώς ρεσιτάλ ανθελληνισμού, μίσους και εμπάθειας εκτοξεύοντας ύβρεις, απειλές αόριστες, ασαφείς χωρίς τίποτα συγκεκριμένο χρησιμοποιώντας ως μοναδικό του όπλο τον δήθεν εκβιασμό ότι «θα συγκαλέσει δημοτικό συμβούλιο για να απομακρυνθεί η ΧΑΡΑ ΝΙΚΟΠΟΥΛΟΥ από το Δήμο του !!!! και για να την βγάλει από το σπίτι που δια νόμου παραχωρεί το Ελληνικό Κράτος στον έλληνα δάσκαλο στα χωριά αυτά!!!
Αλήθεια που είναι όλες αυτές οι δήθεν φεμινιστικές οργανώσεις? Που είναι όλες αυτές οι δήθεν αντιρατσιστικές οργανώσεις και οι οργανώσεις προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Γιατί δεν αντιδρούν? Γιατί δεν φωνάζουν??? Γιατί δεν διαμαρτύρονται??? Γιατί δεν συμπαραστέκονται??? Γιατί αυτή η σιωπή? Γιατί αυτή η αδιαφορία?
Είμαι υπερήφανος που υπάρχουν ακόμη και σήμερα ΕΛΛΗΝΕΣ και κυρίως ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ που ορθώνουν το ανάστημά τους σε όλους αυτούς τους σκοτεινούς κύκλους και αποδεικνύοντας πραγματικά τι σημαίνει η λέξη ΕΛΛΗΝΑΣ. Μπράβο ΧΑΡΑ μας κάνεις υπερήφανους όλους τους ΕΛΛΗΝΕΣ που πραγματικά σε θαυμάζουν απ’ άκρη σ’ άκρη σε ολόκληρη την ΕΛΛΑΔΑ και όχι μόνον…Είμαστε στο πλευρό σου… δίπλα σου … μαζί σου.
Η ΔΑΣΚΑΛΑ ΜΕ ΤΑ ΧΡΥΣΑ ΜΑΛΛΙΑ & ΤΗΝ ΑΤΣΑΛΕΝΙΑ ΚΑΡΔΙΑ
Δυστυχώς το να κάνεις με ευσυνειδησία, υπευθυνότητα και αγάπη το λειτούργημά σου σε οποιοδήποτε μέρος και εάν βρίσκεσαι, πολύ περισσότερο σε μία περιοχή όπως το Μεγάλο Δέρειο ενοχλεί και ενοχλεί πολύ εκείνους που θέλουν και επιθυμούν σφοδρά να κρατούν μία περιοχή ολόκληρη στο σκοτάδι, στην αμάθεια, στην παντελή ανυπαξία μορφώσεως σε κάθετί που σχετίζεται με Ελλάδα, αν και βρισκόμαστε στην Ελλάδα, γιατί με τον τρόπο αυτό γνωρίζουν πολύ καλά ότι θα μπορούν να τους χειραγωγούν και να τους κατευθύνουν, σαν μία άμορφη μάζα εκεί που θέλουν, υλοποιώντας τα σκοτεινά σχέδιά τους. Μία δασκάλα, όμως, ΕΛΛΗΝΙΔΑ, με όλη τη σημασία της λέξεως τους χάλασε τα σχέδια….ΤΑΡΑΞΕ τα λιμνάζοντα νερά, ή ορθότερα το βούρκο και το τέλμα που καθημερινά βυθιζόμαστε!!! ‘Οχι γιατί αυτό επεδίωκε, αλλά γιατί αφιερώθηκε με όλη της την ψυχή σε αυτό που αγαπούσε….ΣΤΙΣ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΨΥΧΕΣ…ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ… Όμως κάποιοι δεν θέλουν τα παιδιά τους να προκόβουν, δεν θέλουν να μορφωθούν, δεν θέλουν να πηγαίνουν μπροστά, δεν θέλουν να είναι ενεργοί πολίτες της χώρας μας. Δυστυχώς στην απομόνωση αυτή βρίσκουν αρωγούς, συνοδοιπόρους και τινές πολιτικούς ….. και πολιτευομένους της περιοχής, που δεν ξέρουν ούτε λόγο να αρθρώσουν, πλην αοριστολογιών, ύβρεων, συκοφαντιών και απειλών, προσπαθώντας σαν νέοι ΕΦΙΑΛΤΕΣ, τι άραγε???? μα να είναι αρεστοί στους λίγους, σε μια χούφτα για να διασφαλίσουν την εκλογή τους και στις επόμενες Βουλευτικές ή Δημαρχιακές Εκλογές, να διασφαλίσουν τον θώκο τους, μην υπολογίζοντας Πατρίδα, Ιδανικά, Προγόνους … Είμαι υπερήφανος που υπάρχουν ακόμη και σήμερα ΕΛΛΗΝΕΣ και κυρίως ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ που ορθώνουν το ανάστημά τους σε όλους αυτούς τους σκοτεινούς κύκλους και αποδεικνύοντας πραγματκά τι σημαίνει η λέξη ΕΛΛΗΝΑΣ. Μπράβο ΧΑΡΑ μας κάνεις υπερήφανους όλους τους ΕΛΛΗΝΕΣ που πραγματικά σε θαυμάζουν απ’ άκρη σ’ άκρη σε ολόκληρη την ΕΛΛΑΔΑ και όχι μόνον.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home