***ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ, ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΑ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΕΝ ΔΙΑΓΡΑΦΩ ΤΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΟΙ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΠΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΧΩΡΟΥΝ ΣΧΟΛΙΑ ΕΔΩ. ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΕΤΕ ΣΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΜΟΥ ΣΠΙΤΙ *
http://expaganus.wordpress.com*, ΣΤΟ ΠΟΣΤ
ΑΝΤΙΣΗΜΙΤΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ – ΜΕ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΑΡΑΚΑΛΩ!Η Ορθοδοξία κατηγορείται συχνά για αντισημιτισμό, μίσος και διώξεις κατά των Εβραίων, και μάλιστα “με στοιχεία”. Ας δούμε όμως λίγο τα στοιχεία αυτά, όπως τα παραθέτουν πολέμιοι της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Στοιχείο Νο 1:«Ο 37ος Κανόνας της Συνόδου της Λαοδικείας και ο 11ος της Πενθέκτης οικουμενικής, απαγορεύουν την συμφιλίωση μέ Ιουδαίους και την λήψη δώρων ή ιατρικών υπηρεσιών από αυτούς».
Πόσο “αντισημιτικοί” μπορεί να είναι αυτοί οι κανόνες; Ας τους δούμε πιο λεπτομερειακά:
*Ο κανόνας 37 λέει: «Ότι ου δει παρά των Ιουδαίων ή αιρετικών τα πεμπόμενα εορταστικά λαμβάνειν, μηδέ συνεορτάζειν αυτοίς». Δηλαδή, δεν πρέπει οι Ορθόδοξοι να δέχονται τα δώρα που τους στέλνουν οι αιρετικοί και οι Εβραίοι *για την ονομαστική (δηλ. θρησκευτική) γιορτή τους* ούτε να τη γιορτάζουν μαζί τους. Παρατηρούμε λοιπόν ότι ο κανόνας μιλάει για πολύ συγκεκριμένα δώρα, και πολύ συγκεκριμένη συναναστροφή: Δεν πρόκειται εδώ για εορτασμό γενεθλίων, ή για τη γιορτή της μητέρας κ.α. γιορτές με κοσμική σημασία, αλλά για γιορτή που έχει άμεση σχέση με τη χριστιανική πίστη την οποία ούτε οι Ιουδαίοι ούτε οι αιρετικοί συμμερίζονται. Γιατί
*η ημέρα της γιορτής του αγίου είναι η ημέρα του θανάτου του στον εδώ κόσμο, και της εισόδου του στην αιωνιότητα.
*ο άγιος του οποίου το όνομα φέρει ο Χριστιανός, είναι ένας αθλητής του Χριστού, και η Εκκλησία εύχεται να γίνει ο Χριστιανός αντάξιος του ονόματος του αγίου του φτάνοντας κι αυτός την αγιότητα. ΝΑΙ! Αυτό σημαίνει η χριστιανική γιορτή του ονόματος, για όποιον δεν το έχει καταλάβει. Στην Εκκλησία του Χριστού τα πάντα έχουν να κάνουν με πρόσωπα. Δεν υπάρχει κάποιο απρόσωπο "όνομα" που "γιορτάζει". Γιορτάζουμε όλοι ως κοινότητα την επιτυχία του αγίου, ενός ΠΡΟΣΩΠΟΥ, να γίνει άγιος, το ότι 'αγωνίστηκε τον καλόν αγώνα", αναδείχθηκε νικητής, και τώρα βρίσκεται με την θριαμβεύουσα Εκκλησία στον ουρανό. Δηλαδή, σε αιώνια και αδιάσπαστη ένωση με την πηγή της ζωής και της αγάπης, τον Τριαδικό Θεό. Εκεί όπου και εμείς θέλουμε να βρεθούμε.
Πώς μπορεί να συμμετέχει σ' ένα τέτοιο εορτασμό ένας Εβραίος, ο οποίος ούτε τον ίδιο το Χριστό θεωρεί άγιο, συνεπώς όλα τα περί αγίων, θεωμένων Χριστιανών τους οποίους θέλουμε να μιμηθούμε είναι γι' αυτόν ανυπόστατα και γελοία;
Πώς να συμμετέχει ένας αιρετικός που αρνείται την ύπαρξη αγίων, ή τη θεία φύση του Χριστού (π.χ. ήταν ένας καλός άνθρωπος, ένας φιλόσοφος, ένας επαναστάτης αλλά ΟΧΙ Θεάνθρωπος), ή την ύπαρξη της αιωνιότητας με αυτό τον τρόπο που πιστεύουμε εμείς, αλλά πιστεύει στη μετενσάρκωση; Οπότε ο άγιος γι' αυτόν είτε θα έχει μετενσαρκωθεί είτε θα έχει περάσει στη μη-ύπαρξη κι εμείς δεν τα ξέρουμε καλά τα πράγματα; Ή που πιστεύει ότι ο θάνατος είναι το τέλος κτλ.; Όπως οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, που θεωρούν τα περί ψυχής, μεταθανάτιας ζωής και αγίων σατανικές διδασκαλίες;
Έτσι λοιπόν τα δώρα αυτά και η συμμετοχή τους στη συγκεκριμένη θρησκευτική γιορτή φαίνονται παράταιρα.
Για να συμμετέχουν σε κάτι τέτοιο θα πρέπει εμείς οι Χριστιανοί να απογυμνώσουμε τις γιορτές μας από τον χριστιανικό χαρακτήρα τους. Άλλο οι αλλόθρησκοι ή ετερόδοξοι ή άθεοι φίλοι μας να έρθουν στα γενέθλιά μας και να τραγουδούν γύρω από την τούρτα "να ζήσεις και χρόνια πολλά" - ευχές με κοσμικό περιεχόμενο, που δεν έχουν καμμιά μεταφυσική ή θρησκευτική σημασία - και άλλο να συμμετέχουν σε κάτι το οποίο δεν συμμερίζονται. Δεν πρόκειται για μίσος εδώ. Για ρεαλισμό πρόκειται.
*Ο 11ος κανόνας της Πενθέκτης ορίζει
*κληρικοί και λαϊκοί να μην τρώνε τα άζυμα των Ιουδαίων (πράξη με καθαρά θρησκευτική σημασία, ασφαλώς αδιανόητη για ανθρώπους με άλλη θρησκεία – φανταστείτε π.χ. το αντίθετο,έναν Ιουδαίο να κοινωνά το Σώμα καιτο Αίμα του Χριστού τον Οποίο – στην καλύτερη περίπτωση - δεν θεωρεί τον πραγματικό Μεσσία), να μην καλούν Εβραίους γιατρούς (και αυτό έχει θρησκευτική προέκταση καθότι η ιατρική της εποχής περιελάμβανε και ευχές/επικλήσεις σε όποιον θεό πίστευε ο γιατρός, ακαθόριστα μαντζούνια-αγιοτικά κτλ), και να μη γίνονται φίλοι ούτε να λούζονται στα λουτρά με τους Ιουδαίους, καθώς οι οικειότητες αυτές μπορούσαν να οδηγήσουν σε διάφορες αιρέσεις. Ασφαλώς ο κανόνας δεν προτρέπει τους Χριστιανούς να βλάπτουν ή να μισούν τους Ιουδαίους.
Στοιχείο Νο 2Το στοιχείο ευτό έχει τον εντυπωσιακό τίτλο “Κατά Ιουδαίων”. Σε αυτό υποτίθεται ότι ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος ξεσηκώνει τους Χριστιανούς κατά των Εβραίων. Οι πολέμιοι της Εκκλησίας απομονώνουν από το έργο αυτό των 77 σελίδων το παρακάτω απόσπασμα, και ισχυρίζονται ότι μ' αυτό ο άγιος προτρέπει τους Χριστιανούς να φονεύσουν Εβραίους!
«Κι αν ακόμη σκοτώσει κάποιος με θέλημα του Θεού, ο φόνος αυτός είναι καλύτερος από κάθε φιλανθρωπία, ενώ αν κάποιος από λύπη δείξη ευσπλαχνία παρά τη θέληση του Θεού, θα μπορούσε η πράξη του να αποβή χειρότερη από οποιοδήποτε φόνο».
Ας δούμε ολόκληρο το απόσπασμα στο αρχαίο κείμενο πρώτα, για όσους είναι εξοικειωμένοι με τα αρχαία ελληνικά:
«Καὶ πάντας ἀνθρώπους ἴδοι τις ἂν πρὸ τοῦ καιροῦ τὰς τῶν πραγμάτων
ποιουμένους παρασκευὰς, ὥστε τοῦ καιροῦ τῶν πραγμάτων ἐπιστάντος εὔκολον
αὐτοῖς γενέσθαι τὴν τῶν ἔργων ἐκπλήρωσιν. Τούτους δὴ καὶ ἡμεῖς μιμούμενοι, πρὸ
πολλῶν τῶν ἡμέρων τὰς ὑμετέρας ἀσφαλιζόμεθα ψυχὰς, παρακαλοῦντες
ὑμᾶς, τὴν ἐναγῆ καὶ παράνομον ταύτην φεύγειν νηστείαν. Μὴ γάρ μοι τοῦτο εἴπῃς.
ὅτι νηστεύουσιν, ἀλλ’ ἐκεῖνό μοι δεῖξον, εἰ κατὰ γνώμην τοῦ Θεοῦ τοῦτο ποιοῦσιν·
ὡς ἂν μὴ τοῦτο ᾖ, μέθης πάσης ἐστὶν ἡ νηστεία παρανομωτέρα. Οὐ γὰρ τὸ
πραττόμενον ὑπ’ αὐτῶν χρὴ σκοπεῖν μόνον, ἀλλὰ καὶ τὴν αἰτίαν τῶν γινομένων
ἐπιζητεῖν. Τὸ μὲν γὰρ κατὰ γνώμην τοῦ Θεοῦ γινόμενον, κἂν φαῦλον εἶναι δοκῇ,
πάντων ἐστὶν ἄριστον· τὸ δὲ παρὰ γνώμην καὶ μὴ δοκοῦν ἐκείνῳ, κἂν ἄριστον εἶναι
νομίζηται, πάντων ἐστὶ φαυλότατον καὶ παρανομώτατον. Κἂν φονεύσῃ τις κατὰ
γνώμην τοῦ Θεοῦ, φιλανθρωπίας ἁπάσης βελτίων ἐστὶν ὁ φόνος· κἂν φείσηταί τις
καὶ φιλανθρωπεύσηται παρὰ τὸ δοκοῦν ἐκείνῳ, φόνου παντὸς ἀνοσιωτέρα γένοιτ’
ἂν ἡ φειδώ. Οὐ γὰρ ἡ φύσις τῶν πραγμάτων, ἀλλ’ αἱ τοῦ Θεοῦ ψῆφοι καλὰ καὶ
φαῦλα εἶναι τὰ αὐτὰ ποιοῦσι».
Το οποίο μεταγράφεται στα νέα ελληνικά ως εξής:
“Αυτούς (τους προνοητικούς ανθρώπους) και εμείς μιμούμενοι εδώ και πολλές ημέρες, για να ασφαλίσουμε τις δικές σας ψυχές, σας παρακαλούμε να αποφεύγετε αυτή την βρώμικη και παράνομη νηστεία. Επειδή μην μου πείς αυτό, ότι νηστεύουν, αλλά εκείνο απόδειξέ μου, (δηλαδή) αν σύμφωνα με το θέλημα του Θεού το κάνουν αυτό. Επειδή αν αυτό δεν είναι (σύμφωνα με το θέλημα του Θεού) η νηστεία είναι πιο παράνομη από κάθε μεθύσι. Επειδή δεν πρέπει να παρατηρούμε μόνο αυτό που κάνουν αυτοί, αλλά και την αιτία αυτών που γίνονται να επιζητούμε. Επειδή αυτό που γίνεται σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, ακόμα και αν φαίνεται φαύλο, είναι καλύτερο από όλα. Αλλά αυτό (που γίνεται) παρά το θέλημα (του Θεού) κσι δεν φαίνεται καλό σε Εκείνον, ακόμα και αν θεωρείται ότι είναι άριστο, είναι πιο φαύλο και πιο παράνομο από όλα. Ακόμα κι αν φονεύσει κάποιος σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, ο φόνος (συτός) είναι καλύερος από κάθε φιλανθρωπία. Ακόμα και αν λυπηθεί (ευσπλαχνισθεί) και κάνει φιλανθρωπία παρά το θέλημα Εκείνου(του Θεού) η ευσπλαχνία μπορεί να γίνει ανοσιώτερη από κάθε φόνο. Επειδή δεν είναι η φύση των πραγμάτων, αλλά οι αποφάσεις του Θεού καλά και φαύλα κάνουν τα καλά και τα φαύλα.”
Όπως βλέπουμε λοιπόν, το απόσπασμα δεν έχει καμμία σχέση με προτροπές σε φόνους, παροτρύνσεις για διωγμούς και άλλα ευφάνταστα… Ζητάει από τους Χριστιανούς να μη συμμετέχουν στις ιουδαϊκές γιορτές και να μην τηρούν τις ιουδαϊκές νηστείες, μια και άλλα πιστεύουν οι μεν και άλλα οι δε.
Αλλά ας δούμε μια τοποθέτηση περί μίσους από έναν Χριστιανό άγιο, ο οποίος επίσης κατασυκοφαντείται από τους πολέμιους της Εκκλησίας ως κήρυκας μίσους και μισανθρωπίας γενικώς. Πρόκειται για τον άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη.
Ο άγ. Νικόδημος γράφει και το εξής:
“Αδελφοί και Πατέρες, εάν δεν εκριζώσετε το μίσος από την καρδίαν σας, και δεν εμφυτεύσετε την αγάπην…να ηξεύρετε (και σύγγνωτε ημίν δια την τόλμην) ότι ματαίως κατοικείτε εις τα όρη και τα βουνά μάταιοι είναι όλοι οι ασκητικοί σας αγώνες”. (”Πηδάλιον”, Εισαγωγή, σελ. Κ’)
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Την επόμενη φορά που κάποιος πολέμιος της Εκκλησίας επικαλεστεί “στοιχεία” που αποδεικνύουν μίσος κτλ. από την πλευρά της Εκκλησίας, ζητήστε την πηγή. Αν σας τη φέρει, κάντε τον κόπο να ανατρέξετε σ' αυτήν, γιατί το πιθανότερο είναι ότι εκεί γράφει κάτι άλλο από αυτό που ο πολέμιος ισχυρίζεται...
ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ Η ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΣΗ ΤΩΝ ΠΗΓΩΝ ΑΠΟ ΠΟΛΕΜΙΟΥΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ;Στις περισσότερες περιπτώσεις, πρόκειται για απλή αναπαραγωγή από κάποιο βιβλίο που έγραψε κάποιος άλλος πολέμιος και στο οποίο παρατίθενται διαστρεβλωμένες πηγές, τις οποίες ο πολέμιος που συζητά μαζί μας δεν έκανε τον κόπο να διασταυρώσει.
Σε άλλες περιπτώσεις όπου ο πολέμιος συνομιλητής μας γνωρίζει οίδιος την πηγή, και την ερμηνεύει αλλοπρόσαλλα, μπορεί να πρόκειται για
α) την απλή εκδήλωση ενός φανατικού που διαστρέφει μέσα στο μυαλό του ό,τι διαβάζει, ανάλογα με τις προσωπικές του προκαταλήψεις
β) απλή και αθώα αφηρημάδα
γ) πονηρή δήλωση για τη δημιουργία εντυπώσεων σε αυτούς που δεν θα έκαναν ποτέ τον κόπο να ψάξουν για το είναι όπως τα λέει, επειδή έχουν οι ταλαίπωροι την ίδια πόρωση που έχει αυτός κατά του Χριστιανισμού, και ως εκ τούτου υιοθετούν αβασάνιστα την οποιαδήποτε κατηγορία εναντίον του. (Τα παραπάνω αφορούν και τον πολέμιο συγγραφέα, στον οποίο βασίζονται οι πολέμιοι-παπαγαλάκια). Τι από τα τρία είναι; Ο Θεός και η ψυχή του πολεμίου ξέρουν. Αυτό που μπορεί να κάνει ο Χριστιανός, είναι να ερευνά για την αλήθεια.
Υ.Γ. Το παρόν πόνημα το αφιερώνω στον κο Λασκαράτο, όχι τον κανονικό αλλά τον φίλο του blogger "Ροίδη", ο οποίος με τα “στοιχεία” του για αντισημιτισμό στο Χριστιανισμό με έσπρωξε σε γόνιμη έρευνα.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ: ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ "ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ ΑΝΤΙΕΒΡΑΪΣΜΟΣ"
Θέλετε να δείτε πραγματικό, και όχι "κατά φαντασίαν", "χριστιανικό αντιεβραϊσμό"; Υπάρχει, δεν απαντά όμως σε κανένα γραπτό κανόνα της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Από άλλη χριστιανική ομολογία προέρχεται... Ορίστε τι έγραφε για τους Εβραίους ο Μαρτίνος Λούθηρος, ο ιδρυτής του Προτεσταντισμού - Διαμαρτύρησης:
1.«Πρώτα, να βάλουμε φωτιά στις Συναγωγές και στα σχολεία τους, και να θάψουμε, και να καλύψουμε με χώμα ό,τι δεν καίγεται, ούτως ώστε κανείς να μην ξαναδεί ποτέ μια πέτρα, ή τη στάχτη από αυτά.
2.Δεύτερον, συμβουλεύω να καταστραφούν και να ισοπεδωθούν και τα σπίτια τους επίσης.
3.Τρίτον, συμβουλεύω να τους αφαιρεθούν όλα τα βιβλία προσευχών τους και οι ταλμουδικές γραφές, τα οποία διδάσκουν τόση ειδωλολατρία, ψέματα, κατάρες και βλασφημίες.
4.Τέταρτον, συμβουλεύω να απαγορευθεί στους ραβίνους τους να διδάσκουν από τώρα και στο εξής, με την ποινή του θανάτου και της απώλειας της σωματικής τους ακεραιότητας.
5.Πέμπτο, συμβουλεύω να καταργηθεί ολοκληρωτικά η άδεια κυκλοφορίας των Εβραίων στους δημόσιους δρόμους.
6.Έκτον, συμβουλεύω να τους απαγορευθεί η τοκογλυφία, και να τους αφαιρεθούν όλα τα μετρητά και οι θησαυροί από ασήμι και χρυσάφι... Όταν ένας Εβραίος μεταστρέφεται ειλικρινά, πρέπει να του δίνεται (ένα ορισμένο ποσό)...
7.Έβδομον, συνιστώ να βάλουμε στο χέρι κάθε νέου και δυνατού Εβραίου και Εβραίας ένα δάρτη (Σ.τ.Μ. εργαλείο για το αλώνισμα του σιταριού), ένα τσεκούρι, ένα σκαλιστήρι, ένα φτυάρι, μια ρόκα ή ένα αδράχτι και να τους αφήσουμε να κερδίσουν το ψωμί τους με τον ιδρώτα του προσώπου τους... Γιατί δεν ταιριάζει ν' αφήνουν αυτοί εμάς, τους καταραμένους γκόιμ, να μοχθούμε με τον ιδρώτα του προσώπου μας ενώ αυτοί, ο εκλεκτός λαός, σκοτώνουν μέσω του δικού μας ιδρώτα την ώρα τους πίσω από τη θερμάστρα, γλεντώντας και κλάνοντας, κι επιπροσθέτως καυχώμενοι βλάσφημα για την εξουσία τους πάνω στους Χριστιανούς. Όχι, κάποιος πρέπει να πετάξει αυτούς τους τεμπέληδες παλιανθρώπους από τη θέση τους.
8.Αν θέλουμε να ξεπλύνουμε τα χέρια μας από τη βλασφημία των Εβραίων και να μην έχουμε μερίδιο στην ενοχή τους, πρέπει να διακόψουμε σχέσεις μαζί τους. Πρέπει να εξοριστούν από τη χώρα μας” και “πρέπει να τους διώξουμε όπως τα τρελά σκυλιά”.(Martin Luther «Wider die Juden und ihre Lugen» ("Περί των Εβραίων και των ψευδών τους")47:268-288, 292.
http://www.humanitas-international.org/showcase/chronography/documents/luther-jews.htm(Σε αγγλική μετάφραση του Martin H. Bertram).
Αυτά τα οχτώ πράγματα ζητούσε ο Λούθηρος από τους Γερμανούς ηγεμόνες και σε κάποιες περιπτώσεις κατάφερε μερικούς να εφαρμόσουν ορισμένα, μέχρι που ήρθε ο Χίτλερ και τα έθεσε σε πλήρη εφαρμογή, όπως και οι ίδιοι οι Ναζί ομολόγησαν. Ο Λούθηρος και για δούλους σε καταναγκαστικά έργα τους προόριζε τους Εβραίους, όπως ο Φαραώ, και την περιουσία τους λιμπιζόταν, όπως καλή ώρα τη λιμπίζονταν στην Ισπανία, και τη θρησκευτική τους ελευθερία επιθυμούσε να καταπνίξει. Ούτε στους δρόμους δεν ήθελε να κυκλοφορούν! Προφανώς θα τους ήθελε να μετακινούνται κλεφτά και στα κρυφά από τίποτα απόμερα μονοπάτια.
Και όμως οι πολέμιοι της Ορθόδοξης Εκκλησίας καταλογίζουν στην Ορθόδοξη Εκκλησία "αντισημιτισμό", επειδή ο Χρυσόστομος και οι δικοί μας ιεροί κανόνες λένε να μην συνεορτάζουμε με τους Εβραίους τις δικές μας θρησκευτικές γιορτές, και να απέχουμε από τις δικές τους. Και λόγω "φοβερών διωγμών" που εξαπέλυσε ο... Αρμένιος καλόγερος Νίκων ο Μετανοείτε". Αλλά ας δούμε κι αυτόν τον φοβερό διωγμό του Νίκωνα, ο οποίος σημειωτέον, ήταν Πόντιος στην καταγωγή (από την Πολεμωνιακή χώρα του "Αρμενικού θέματος", καμμιά σχέση με την Αρμενία).
Ο Νίκων ο Μετανοείτε λοιπόν, περιόδευσε σε πολλές πόλεις της Ελλάδας κηρύσσοντας τη χριστιανική μετάνοια: Πήγε στην Αθήνα, τη Θήβα, την Κόρινθο, το Άργος και τη Ναύπακτο. Παντού τον υπολόγιζαν ως άγιο άνθρωπο και θαυματουργό, του οποίου την προσευχή εισάκουγε ο Θεός. Όταν ήταν στο Αμύκλειο, κι ενώ κήρυττε στο ναό της αγίας Βαρβάρας, ήρθαν σ' αυτόν οι άρχοντες της Λακεδαίμονας και τον παρακάλεσαν να μεταβεί στη Σπάρτη και να παρακαλέσει το Θεό για την επιδημία που μάστιζε την περιοχή τόσο άγρια, ώστε δεν μπορούσαν να θάψουν τους νεκρούς. Τους ζήτησε κι αυτός να κάνουν από τη μεριά τους τα εξής δυο πράγματα:
1) να στείλουν τους Εβραίους της Σπάρτης να κατοικήσουν έξω από την πόλη.
2) να χαλάσουν τα σφαγεία που ήταν έξω από τον άγιο Επιφάνιο, μια εκκλησία της περιοχής, και να σφάζουν το Σάββατο αντί για την Κυριακή, ενώ την Κυριακή να εκκλησιάζονται.
Βλέπετε ο άγιος είδε την επιδημία ως εγκατάλειψη Θεού επειδή οι κάτοικοι είχαν απομακρυνθεί από τις χριστιανικές τους συνήθειες κι ακολουθούσαν τα των Εβραίων, οι οποίοι τους παρέσυραν σε διασκεδάσεις και παζάρια στις χριστιανικές αργίες για να μπορούν να τηρήσουν το Σάββατο, τη δική τους αργία. "Αν τα κάνετε αυτά" είπε ο άγιος, "σας υπογράφω κι εγώ ότι δεν θα πεθάνει άλλος κανείς". Οι άρχοντες υπάκουσαν, και μέσα σε 50 μέρες η επιδημία έλαβε τέλος.
"Μα" θα διαμαρτυρηθεί κάποιος, "το να διώξουν τους Εβραίους απ' την πόλη είναι εξορία". Κι εγώ θα το έλεγα εξορία αν τους έστελναν σε άλλη πόλη ή σε άλλη χώρα. Αλλά το να τους βγάλουν έξω από τη Σπάρτη και να τους επιτρέπεις να μείνουν ΑΠ' ΕΞΩ είναι σαν να με διώχνουν από το σπίτι μου στα Πατήσια και πάω να μείνω στο Μενίδι. Παρομοίως οι Εβραίοι της Σπάρτης πήγαν σε γειτονικές περιοχές στην Πελοπόννησο. Στερήθηκαν μεν την ακίνητη περιουσία τους, τα σπίτια που δεν γινόταν να πάρουν μαζί τους. Κανείς δεν τους στέρησε όμως την κινητή περιουσία τους, ΤΑ ΥΠΑΡΧΟΝΤΑ ΤΟΥΣ, ΤΟΥΣ ΡΑΒΙΝΟΥΣ ΤΟΥΣ, ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥΣ και το δικαίωμα να είναι ελεύθεροι και όχι δούλοι, να κυκλοφορούν στους δρόμους ανεμπόδιστα και να λατρεύουν το Θεό που ήθελαν και όπως τους άρεσε.
Επίσης η εκδίωξή τους έγινε μέσα σε περίοδο επιδημίας τόσο φοβερής που όλοι οι κάτοικοι, Χρστιανοί κι Εβραίοι, δεν προλάβαιναν να θάψουν τους νεκρούς. Άρα από τη στιγμή που ανά πάσα στιγμή κινδύνευε η ζωή τους, πράγμα πολύ πιο σημαντικό από το να χάσουν την ακίνητη περιουσία τους, και από τη στιγμή που ο άγιος είχε υποσχεθεί ότι θα έπαυε η επιδημία όταν οι Εβραίοι έβγαιναν έξω από την πόλη και χαλούσαν τα σφαγεία έξω απ' την εκκλησία κτλ., η όλη κατάσταση είχε μέσα της το σπόρο της ελπίδας ΚΑΙ για τους Εβραίους. Γιατί αν έπαυε η επιδημία, κι αυτοί επίσης θα γλίτωναν.
Ακόμα κι αν την χαρακτηρίσει αντιεβραϊσμό την εκδίωξη αυτή κανείς, ήταν σίγουρα πολύ περιορισμένος. Και σίγουρα δεν ήταν τίποτα σε σχέση με αυτά που ονειρευόταν ο Λούθηρος και με τις τερατωδίες που διαπράχθηκαν στην υπόλοιπη Ευρώπη! Γι' αυτό και δεν αναφέρεται ανάμεσα στους διωγμούς αυτούς.
Εύλογα μπορεί να ρωτήσει κανείς, αν ο άγιος Νίκων ήταν τόσο φανατικός αντιεβραίος και αν αντλούσε τον αντιεβραϊσμό του από κάποιες παραδόσεις της Ορθοδοξίας που έπρεπε να γίνουν σεβαστές και απαιτούσαν την έξωση των Εβραίων, γιατί δεν ζήτησε να διώξουν τους Εβραίους και από τις άλλες περιοχές της Ελλάδας όπου πήγε - στις οποίες επίσης τον τιμούσαν σαν άγιο άνθρωπο και περνούσε ο λόγος του;
Τελειώνοντας, όποιος ξέρει από σύγχρονη ιστορία, μπορεί να θυμηθεί ότι αν στη Δύση οι Εβραίοι δεν υποστηρίχθηκαν ιδιαίτερα από τους εκεί "προοδευτικούς" πληθυσμούς όταν τους κυνηγούσαν, και οι εκεί χριστιανικές ομολογίες είτε αγνόησαν το δράμα τους είτε το υποκίνησαν κιόλας, στην Ελλάδα - όπως και στην τότε Σερβία - απλοί άνθρωποι τους έκρυβαν στα σπίτια τους με κίνδυνο της ζωής τους. Στην Ελλάδα συνελήφθησαν πάνω από 600 κληρικοί εξαιτίας των θυσιών τους για τους Εβραίους. Ο Μητροπολίτης Ζακύνθου Χρυσόστομος, όταν οι Ναζί διέταξαν τον δήμαρχο να τους παραδώσει μια λίστα με τα ονόματα όλων των Εβραίων του νησιού, τους είπε “Να οι Εβραιοι σας” και παρέδωσε μια λίστα που περιείχε δυο ονόματα: του δημαρχου και του μητροπολιτη. Ο Μητροπολιτης Δημητριάδος Ιωακειμ, κατάφερε κι αυτός να σώσει τη μεγάλη πλειοψηφία των Εβραίων της περιφέρειάς του. Στην Αθήνα ο Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός έστειλε στις Γερμανικές αρχές επιστολή διαμαρτυρίας κατά του Ολοκαυτώματος - την οποία είχε συντάξει ο ποιητής Άγγελος Σικελιανός και είχε υπογράψει μεγάλο κομμάτι της Αθηναϊκής διανόησης. Τέτοια επίσημη γραπτή διαμαρτυρία κατά του εβραϊκού ολοκαυτώματος δεν υπήρξε πουθενά αλλού στην Ευρώπη! Όταν ο στρατηγός Στροπ, γενικος Επικεφαλης των SS στην Ελλαδα, έλαβε την επιστολή, απείλησε να τουφεκίσει τον Αρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό. Και πήρε την απάντηση:
“Οι Ιεράρχες της Ελλάδος, στρατηγέ Στροπ, δεν τουφεκίζονται, απαγχονίζονται. Σας παρακαλώ να σεβασθήτε αυτήν την παράδοσιν”.
Ο Δαμασκηνός έδωσε εντολή να καταδικαστεί το σχέδιο κατά των Εβραίων από άμβωνος, μετά την εκκλησιαστική λειτουργία, και να εκδίδονται από τις ενορίες για κάθε Εβραίο πλαστά πιστοποιητικά βάπτισης, τα οποία χρησιμοποιούνταν σε συνδυασμό με τα πλαστά δελτία ταυτότητας που εξέδιδε η Αστυνομία. Δεν είναι τυχαίο ότι τα ονόματα τόσων Ελλήνων Ορθοδόξων εκκλησιαστικών ανδρών συγκαταλέγονται στους “Δίκαιους ανάμεσα στα Έθνη”, στο εβραϊκό μνημείο για το Ολοκαύτωμα Yad Vashem.
Όλα αυτά ασφαλώς δεν θα συνέβαιναν αν στην Ορθοδοξία υπήρχε κάποια γραμμή να μισούμε και να διώκουμε τους Εβραίους.
