Somewhere Between the Sacred Silence and Sleep - Πολλοί το διαβάζουν, λίγοι το σχολιάζουν

(... δηλ., "Κάπου ανάμεσα στην ιερή σιωπή και τον ύπνο" (στίχος από το τραγούδι "Toxicity" των System of a Down). Στο blog του Expaganus, επιτρέπονται τα σεντόνια (ο μπλογκ-νοικοκύρης είναι σεσημασμένος σεντονάς). ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ τα κακά λόγια, τα οποία θα λογοκρίνω με _ και * αν εμφανιστούν.

Κυριακή, Ιουλίου 30, 2006

ΜΑΘΕ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΑ!

***ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ, ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΑ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΕΝ ΔΙΑΓΡΑΦΩ ΤΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΟΙ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΠΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΧΩΡΟΥΝ ΣΧΟΛΙΑ ΕΔΩ. ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΕΤΕ ΣΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΜΟΥ ΣΠΙΤΙ *http://expaganus.wordpress.com*, ΣΤΟ ΠΟΣΤ "ΜΑΘΕ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΑ!"

Αφιερωμένο σ' αυτούς που φαντάζονται ότι η γνώση θα σώσει τον άνθρωπο και τον κόσμο...

Φρίκη από τη δράση παιδοψυχολόγου
http://news.pathfinder.gr/greece/news/332026.html

ΑΝΤ1

"Αντιμέτωπος με την Δικαιοσύνη θα βρεθεί 37χρονος παιδοψυχολόγος ο οποίος ασελγούσε εις βάρος δύο 11χρονων παιδιών, σε κατασκήνωση της ΒΑ Αττικής.

Η ανατριχιαστική υπόθεση της σεξουαλικής κακοποίησης των παιδιών αποκαλύφθηκε μετά από καταγγελίες γονέων στην Ασφάλεια.

Ο 37χρονος παιδοψυχολόγος συνελήφθη, ενώ παράλληλα, ερευνάται από την αστυνομία η δράση του και σε ίδρυμα για ορφανά παιδιά στο Μαρούσι.

Για θλιβερό περιστατικό έκανε λόγο ο δήμαρχος Αθηναίων Θεόδωρος Μπεχράκης, ο οποίος διέταξε ΕΔΕ για το θέμα. Ο κ. Μπεχράκης τόνισε ότι ο δήμος θα βοηθήσει με όλες του τις δυνάμεις για την πλήρη διαλεύκανση της υπόθεσης και θα φροντίσει να μη διαταραχθεί η ομαλή λειτουργία της κατασκήνωσης".

Γιατί έχω βάλει αυτή την είδηση εδώ; Έχω μήπως τίποτα κατά των παιδοψυχολόγων, των ψυχολόγων ή των επιστημόνων γενικότερα; Μήπως δεν θέλω οι άνθρωποι να μορφώνονται και να σπουδάζουν;

Όχι ασφαλώς, γιατί τότε κι εγώ δεν θα σπούδαζα τίποτα. Θέλω απλά να τονίσω ότι η γνώση σε τίποτα δεν ωφελεί τον άνθρωπο, όταν αυτός κατέχεται από πάθη και δρα σύμφωνα μ' αυτά που του υπαγορεύουν τα πάθη του. Μπορούμε να εμπιστευθούμε παιδιά σ' έναν άνθρωπο που δεν είναι μορφωμένος, αλλά ξέρουμε ότι θα τα αντιμετωπίσει με σεβασμό. Σε έναν άνθρωπο που είναι μορφωμένος αλλά θέλει να χρησιμοποιήσει τα παιδιά για να κάνει το όποιο κέφι του ΔΕΝ μπορούμε.

Σάββατο, Ιουλίου 29, 2006

Περί υιοθεσίας παιδιών από ομοφυλόφιλους

***ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ, ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΑ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΕΝ ΔΙΑΓΡΑΦΩ ΤΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΟΙ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΠΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΧΩΡΟΥΝ ΣΧΟΛΙΑ ΕΔΩ. ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΕΤΕ ΣΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΜΟΥ ΣΠΙΤΙ *http://expaganus.wordpress.com*, ΣΤΟ ΠΟΣΤ "Περί υιοθεσίας παιδιών από ομοφυλόφιλους".

Μερικές σκέψεις με αφορμή το http://manifestogr.blogspot.com/2006/04/2.html περί του να επιτρέπεται να υιοθετούν οι ομοφυλόφιλοι παιδιά:
α) Κάποιοι ομοφυλόφιλοι ως ψυχικά διαταραγμένοι, κατά κανόνα αποζητούν δύο πράγματα: 1) να αποδείξουν ότι δεν είναι διαταραγμένοι κι ότι τα καταφέρνουν καλύτερα από τους «νορμάλ» στα πράγματα που κάνουν αυτοί οι «ομοφοβικοί νορμάλ». Ένα από τα πράγματα που περιλαμβάνει αυτή η ατζέντα, είναι το να αναθρέψουν παιδιά κι αυτοί, στη θέση του κλασικού ζώου να πάρουν παιδάκι. Το οποίο δεν αμφιβάλλω ότι θα το ταίζουν, θα το ποτίζουν, θα το ντύνουν, θα το σπουδάζουν και θα το κουρεύουν πολύ καλά, όπως και το σκυλάκι/γατάκι/ή όποιο άλλο ζωάκι τους. Όσο νά ‘ναι κάπως πρέπει να ικανοποιηθεί κι αυτό το ανθρώπινο, ότι δεν είσαι εντελώς άκληρος αλλά αφήνεις πίσω σου κάτι, ένα συνεχιστή του ονόματός σου, έναν άνθρωπο που διατηρεί τη μνήμη σου όταν αφήνεις το μάταιο τούτο κόσμο κτλ. Αφού αυτό το ένστικτο, λόγω του ψυχοσωματικού μπλοκαρίσματος που συνιστά η ομοφυλοφιλία, δεν μπορεί να ικανοποιηθεί δια της φυσικής οδού (συνουσιάζομαι με το ταίρι μου και προκύπτει απόγονος) θα βρεθεί κάποιο τσακισμένο στη ζωή του παιδάκι να του προσφέρουμε εκδούλευση.
2) Άλλοι ομοφυλόφιλοι ως εξίσου διαταραγμένοι, δεν ενδιαφέρονται να παίξουν τους πατερομανούληδες που λέει και κάποιος εδώ, παρά ασχολούνται με το να διαφημίζουν την ομοφυλόφιλη βιοτή τους, και να προσπαθούν διακαώς να βάλουν κι άλλους να δοκιμάσουν, μπας και είναι έστω και τόσο ομοφυλόφιλοι και δεν το ξέρουν. Οι πιο ψαγμένοι από αυτούς ζαλίζουν τ’ αυτιά μας με επιστημονικοφανή «επιχειρήματα» περί αρσενικών και θηλυκών στοιχείων στον άνθρωπο, εννοώντας ότι όλοι είμαστε λιγουλάκι ομοφυλόφιλοι αλλά φοβόμαστε να το παραδεχτούμε. Αυτοί οι δεύτεροι δεν είναι καθόλου διατεθειμένοι να αναλάβουν το σταυρό που συνιστά η ανατροφή ενός ή παραπάνω παιδιών, ευτυχώς. Κατ’ εμέ αυτοί οι δεύτεροι είναι πολύ πιο συνεπείς με τον εαυτό τους, την κοινωνία την οποία δεν έχουν πρόθεση να κοροϊδέψουν, αλλά και τα παιδιά, που γλυτώνουν έτσι από τη σύγχυση που θα μπορούσε να δημιουργήσει η ανατροφή τους από δυο διαταραγμένους ανθρώπους.
Υπάρχει κι ένα άλλο είδος ανθρώπου, που δεν «προσδιορίζεται από τη σεξουαλική του προτίμηση» αλλά από τη διάθεσή του να παλέψει σκληρά για το δικαίωμα του κάθε politically correct διαταραγμένου να κάνει ό,τι και οι άνθρωποι που χαρακτηρίζονται ως «νορμάλ». Αυτοί ανήκουν στο είδος homo proodeuticous, που αναγνωρίζεται συνήθως από τα ροζ γιαλιά, τα παραμορφωτικά ακουστικά, και τη χρήση φράσεων-κλισέ όπως: «χωρισμός εκκλησίας-κράτους», «σεβασμός στο διαφορετικό», «το είπε ο «Ιός της Κυριακής», «κάτω η ομοφοβία», «βάλτε τέρμα στο ρατσισμό», και άλλα τέτοια. Οι τοιούτοι λειτουργούν συνήθως συμπληρωματικά με την κ. Λουκά, τους «ελληνόψυχους» και άλλους διαταραγμένους του εθνικιστικού και παραθρησκευτικού χώρου, με τον τρόπο που ορίζει η σοφή ελληνική παροιμία «φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό τον Γιάννη». Πιο απλά, οι ελληνόψυχοι και Λουκάδες θέτουν ως σκοπό της ζωής τους να μας γλιτώσουν από τους homo proodeuticous και να κάνουν την Ελλάδα φυτώριο ελληνόψυχων και Λουκάδων, και οι homo proodeuticous παρομοίως θέτουν ως σκοπό της ζωής τους να μας σώσουν από ελληνόψυχους και Λουκάδες, βάζοντας στην άκρη αυτά που οι προηγούμενοι χρησιμοποιούν ως αξεσουάρ ή σήματα κατατεθέντα: τη σημαία, το σταυρό, τις αγιαστούρες κτλ., και να κάνουν την Ελλάδα φυτώριο ανάπτυξης homo proodeuticous.
Για την ιστορία αγαπητοί φίλοι/φίλες, και για να μην τρελαθούμε εντελώς, τώρα μάλιστα που σφίγγει και η ζέστη: Η ανατροφή ενός παιδιού είναι κάτι πολύ δύσκολο και βαρύ στο οποίο πολλά άτομα που ξεκίνησαν με τις καλύτερες προδιαγραφές, απέτυχαν, γιατί δεν κατάλαβαν ότι απαιτεί αυτοθυσία κι όχι συμπεριφορά του τύπου «είναι δικαίωμά μου». Η φύση έχει ορίσει τα παιδιά να μην φυτρώνουν μέσα από τα λάχανα, για να τα παίρνει όποιος γουστάρει, επιλέγοντας ίσως τα πιο όμορφα, τα πιο έξυπνα, με το φύλο που προτιμά κτλ., αλλά να είναι αποτέλεσμα της αγαπητικής ένωσης δυο ανθρώπων. Από την ένωση αυτή μπορεί να προκύψουν παιδιά άσχημα ή καθυστερημένα, όχι ό,τι ονειρεύεται αυτός που θέλει να υιοθετήσει φαντάζομαι... Όμως επειδή είναι σάρκα από τη σάρκα τους οι (φυσιολογικοί) γονείς τα αγαπούν και τα φροντίζουν, χωρίς να έχουν από αυτά ιδιοτελείς απαιτήσεις.
Θα μου πει τώρα κάποιος: τι λε ρε εξπάγανε. Ποιος σου το είπε εσένα ότι ο καθένας που φέρνει στον κόσμο παιδιά το κάνει επειδή βρίσκεται σε αγαπητική ένωση. Μπορεί να πήγε με κάποιον άγνωστο για μια νύχτα! Μπορεί να μην πρόλαβε να κάνει έκτρωση! Μπορεί απλά να του αρέσει να κάνει σεξ, μπορεί να θέλει να μας πείσει ότι είναι γόνιμος/γόνιμη, μπορεί να θέλει να τυλίξει κάποιο πρόσωπο με σκοπό το γάμο, την οικονομική εξασφάλιση κτλ. Μπορεί τέλος να είναι εξίσου διαταραγμένος με έναν ομοφυλόφιλο, ή να είναι ομοφυλόφιλος που έχει τη δυνατότητα να λειτουργεί στοιχειωδώς με το αντίθετο φύλο, που έχει παντρευτεί για να χρησιμοποιεί την οικογένεια ως φερετζέ πιο αποτελεσματικό από το πάλαι ποτέ μούσι κτλ. Μπορεί να είναι ψυχικά ομοφυλόφιλος, να μην έχει τη δυνατότητα να δοθεί ολοκληρωτικά σε ένα πρόσωπο του αντίθετου φύλου αλλά να χρησιμοποιεί πρόσωπα του αντίθετου φύλου ως σώματα του αντίθετου φύλου για να περνάει ευχάριστα. Μπορεί να είναι κάποιος, που μόλις η κοπέλα του είπε ότι είναι έγκυος, αυτός να προσπάθησε να την πείσει να πάει στον εκτρωσά, κι όταν είδε ότι δεν την πείθει, να εξαφανίστηκε. Τι καλύτερο έχει αυτός από έναν ομοφυλόφιλο που θέλει ν’ αποκτήσει παιδιά, ώστε να θεωρούμε την τεκνοποιία «δικαίωμα» για ένα τέτοιο άτομο; Και ποιος σου είπε ότι οι «νορμάλ» ετεροφυλόφιλοι γονείς δεν έχουν από τα παιδιά τους ιδιοτελείς απαιτήσεις; Δεν άκουσες ποτέ για γονείς αιμομείκτες ή /και προαγωγούς, δεν διάβασες για παιδιά που αυτοκτόνησαν επειδή δεν έγραψαν καλά στις εξετάσεις;
Κι εγώ θα απαντήσω τα εξής: δεν αμφιβάλλω ότι πολλοί ετεροφυλόφιλοι χρησιμοποιούμε το σεξ για διασκέδαση, χωρίς να μας νοιάζει για τα πρόσωπα που μπορεί να προκύψουν από αυτό, κι ότι αναπαραγόμαστε όχι από αγάπη, αλλά από ένστικτο, όπως τα ζώα. Δεν αμφιβάλλω κι ότι πολλοί γονείς αποδεικνύονται λίγοι για τις απαιτήσεις του ρόλου. Δεν αμφιβάλλω ότι κανείς δεν είναι τέλειος.
Αμφιβάλλω όμως κατά 99,9% ότι μπορεί δυο άνθρωποι που έχουν την ΑΠΟΚΛΙΣΗ* της ομοφυλοφιλίας να αναθρέψουν ένα παιδί όπως αξίζει στο παιδί και ΒΡΙΣΚΩ ΕΝΤΕΛΩΣ ΠΑΡΑΛΟΓΟ να συγκρίνονται αυτοί με όσους ετεροφυλόφιλους είναι στείροι και δεν μπορούν να κάνουν παιδιά. Γιατί οι ετεροφυλόφιλοι, είτε οι ενώσεις τους είναι γόνιμες είτε όχι, έχουν την ψυχική και σωματική δυνατότητα να ΑΓΚΑΛΙΑΣΟΥΝ το διαφορετικό – το ΑΛΛΟ ΦΥΛΟ - και να ΕΝΩΘΟΥΝ μαζί του. Οι ομοφυλόφιλοι, για τους ΧΨ λόγους που δεν είναι απαραίτητα ίδιοι στον καθένα, παραμένουν εγκλωβισμένοι σ’ ένα ανώριμο, αυτοερωτικό μοντέλο και πάσχουν από ετεροφυλοφοβία, που εκφράζεται με την διαφόρων διαβαθμίσεων ψυχική και σωματική τους ανικανότητα απέναντι στο αντίθετο φύλο. Δεν εξετάζω αυτή τη στιγμή αν για την ΠΡΟΔΙΑΘΕΣΗ που τους οδήγησε στην κατάσταση αυτή φταίει ο ανύπαρκτος ή καταπιεστικός γονιός του αντίθετου φύλου, ο βομβαρδισμός τους από τρελές ορμόνες κατά την ενδομήτρια ζωή τους ή οι επιδράσεις των άστρων ή ο σατανάς – ουστ ουστ. Εξετάζω μόνο το αποτέλεσμα, που είναι δεδομένο: άνθρωποι που δεν μπορούν να ζήσουν σύμφωνα με το φύλο τους δεν μπορούν και να βοηθήσουν άλλους να ζήσουν σύμφωνα με το φύλο τους. Αφού δεν μπορούν να το κάνουν οι ίδιοι βρε αδελφέ, πώς στην ευχή θα βοηθήσουν σ’ αυτό τους άλλους;
Το πρόβλημα με το ομοφυλόφιλο ζευγάρι δεν είναι ότι ανήκουν κι οι δυο στο ίδιο φύλο, αλλά ότι επιδιώκουν να παίξουν ρόλους που ανήκουν σε άτομα διαφορετικού φύλου. Πολύ πιο «ομαλά» θα μεγάλωνε ένα παιδί, αν το ανέτρεφαν δύο άτομα του ίδιου φύλου μεν, αλλά που δεν είχαν σχέση ερωτική, παρά μια σχέση που μπορεί να προκύψει στα πλαίσια της οικογένειας και ΔΕΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΣΥΓΧΥΣΗ ως προς τις ιδιότητες των φύλων: Ένας πατέρας κι ένας γιος. Μια μάνα και μια κόρη. Δυο αδέλφια κ.τ.λ. Μέσα στην οικογένεια, ο πατέρας προσδιορίζεται ως πατέρας μέσα από τη σχέση του με τη μητέρα, και η μητέρα, μέσα από τη σχέση της με τον πατέρα (εννοείται ότι και οι δυο μαζί προσδιορίζονται ως γονείς μέσα από τη σχέση τους με τα παιδιά). Ένας παραδοσιακός θα έλεγε, «ο άντρας γεννάει και η γυναίκα τίκτει», και θα είχε κάπως περιγράψει, έστω και όχι σε όλη την πληρότητα και την έκτασή της, τη μυστηριώδη και υπέροχη σχέση και συμπληρωματικότητα των αντιθέτων, αναφέροντας κάτι που ΜΟΝΟ τα αντίθετα μπορούν να κάνουν ΜΑΖΙ, σε σχέση και συνάρτηση το ένα με το άλλο, όχι από μόνα τους.
Παράλληλα, αν η ομοφυλοφιλία αυτών που θέλουν να υιοθετήσουν έχει μέσα στα αίτιά της τις τραυματικές σχέσεις με τους γονείς τους, πράγμα που δεν έχει ασφαλώς ξεπεραστεί αφού η ομοφυλοφιλία, το αποτέλεσμα, παραμένει, αναρωτιέμαι πώς θα μπορούσαν να δημιουργήσουν υγιείς σχέσεις γονέα-παιδιού χωρίς να αναπαράγουν αυτά τα νοσηρά στα οποία έχουν εκπαιδευτεί, ή κάποια άλλα νοσηρά ως αντίδραση σ’ εκείνα, και μάλιστα μ’ ένα παιδί που δεν είναι σάρκα από τη σάρκα τους, ώστε να υπάρχει ο φυσικός δεσμός που κάπως μπαλώνει τα πράγματα όταν οι γονείς είναι ανώριμοι.
Με όσους ομοφυλόφιλους έχω ζήσει, έχω συζητήσει κι έχω δει, έχω κυριολεκτικά εντυπωσιαστεί από το πόσο έξω από τα νερά τους αισθάνονται όσον αφορά τα παιδιά. Οι περισσότεροι είναι απέναντί τους πολύ θωρακισμένοι και ενώ τους είναι πολύ δύσκολο να αρθρώσουν λέξεις τρυφερές κι αυθόρμητες, εύκολα τους επιτίθενται με εκφράσεις όπως «πάλι κλαις, μυξιάρικο» και άλλα τέτοια. Θυμάμαι τώρα έναν κλόουν, που είχε έρθει σ’ ένα παιδικό πάρτυ να ψυχαγωγήσει τα παιδιά. Τα πιο ευαίσθητα από αυτά απομακρύνονταν από κοντά του, μη αντέχοντας τη ΣΚΛΗΡΟΤΗΤΑ που ανάδινε η όλη του ύπαρξη απέναντί τους. Οι πιο καλές περιπτώσεις που ξέρω, είναι κάποιοι που έχουν βαφτιστήρια τα οποία εξωτερικά τουλάχιστον, τα φροντίζουν. Δεν μπορούν όμως να τα πλησιάσουν ψυχικά, κάπου «κολώνουν» ως προς την επικοινωνία, κι έχουν μια τάση όχι να τα αφουγκραστούν αλλά να βρουν ένα τρόπο να τα κατηγοριοποιήσουν. Τόσο πολλά μαζεμένα ελαττώματα όσον αφορά την παιδαγωγία δεν έχω συναντήσει ποτέ σε ετεροφυλόφιλους γονείς.
Δεν θέλω να πω ασφαλώς ότι πρέπει οι ομοφυλόφιλοι να καούν στο πυρ το εξώτερο και άλλες τέτοιες μισανθρωπίες. Ούτε ότι δεν έχουν ευαισθησίες και ταλέντα όπως ο κάθε άνθρωπος. Λέω απλά ότι είναι ακατάλληλοι για γονείς. Και οι σοβαροί ομοφυλόφιλοι, πρώην και νυν, με τους οποίους κάνω παρέα, δεν το αμφισβητούν αυτό. Γιατί εκτός από εκπροσώπους των δύο ειδών που περιέγραψα στην αρχή, ανάμεσα στους ομοφυλόφιλους υπάρχουν και άνθρωποι που αντιμετωπίζουν την ομοφυλοφιλία τους υπεύθυνα. Ως πραγματιστές, που παίρνουν την έννοια «άνθρωπος» πολύ στα σοβαρά, κι ακόμα κι όταν πιστεύουν ότι η φύση τους είναι να ζουν ως ομοφυλόφιλοι, παραδέχονται ότι αυτή η πρακτική δεν μπορεί να συμβιβαστεί με το ρόλο του γονέα, και δεν παρασύρονται από politically correct δογματισμούς για το πώς μας φαίνεται ότι πρέπει να λειτουργούν τα ανθρώπινα όντα και η κοινωνία τους.

* Ο όρος «απόκλιση» είναι ο ψυχιατρικός όρος που αντικατέστησε τον παλαιότερο «διαστροφή», για λόγους συμμόρφωσης με το politically correct των δυτικών κοινωνιών και για άλλους οικονομικούς λόγους. Πιο συγκεκριμένα, παλιότερα η ομοφυλοφιλία ήταν καταταγμένη με τον σαδισμό, μαζοχισμό, κοπροφιλία κ.α. που καλούνται «παραφιλίες» και «διαστροφές» και αργότερα βαφτίστηκε «απόκλιση» (από το φυσιολογικό εννοείται). Η αλλαγή έγινε μετά από επέμβαση των ασφαλιστικών, που πλήρωναν ψυχανάλυση για τους ασφαλισμένους, κυρίως στην Αμερική. Έτσι το 1973 η Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία (έτσι λέγεται αν θυμάμαι καλά) έβγαλε την ομοφυλοφιλία από τις "διαταραχές" και οι υπόλοιποι ακολούθησαν την Αμερική σιγά-σιγά (όπως και στα περισσότερα άλλα πράγματα). Απ' ότι ξέρω τα ελληνικά εγχειρίδια την είχαν ακόμα καταχωρημένη ως ψυχασθένεια τουλάχιστον μέχρι πριν 4 χρόνια (γύρω στο 2002). Ίσως κι ακόμα να την έχουν.

Ένας παράξενος εφιάλτης

***ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ, ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΑ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΕΝ ΔΙΑΓΡΑΦΩ ΤΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΟΙ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΠΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΧΩΡΟΥΝ ΣΧΟΛΙΑ ΕΔΩ. ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΕΤΕ ΣΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΜΟΥ ΣΠΙΤΙ *http://expaganus.wordpress.com*, ΣΤΟ ΠΟΣΤ "Ένας παράξενος εφιάλτης".

ΚΑΤ' ΑΡΧΗΝ πρέπει να σας πω ότι όλα άρχισαν πολύ κανονικά. Μπήκα στο blog του Τάκη Καμπύλη http://enstaseis.blogspot.com/2006/07/h-ae.html#comments όπου είχε ένα άρθρο με τίτλο "Η επέλαση της Εκκλησίας Α.Ε". Διάβασα το άρθρο και τα σχόλια - θάβουν τη ΜΚΟ της Εκκλησίας, την "Αλληλεγγύη" - κι έγραψα κι εγώ:

  • "Η... επέλαση της Εκκλησίας; Τι λε ρε παιδί μου... Ν' αρχίσω να φοβάμαι δηλαδή; Θα μεταφέρω εδώ αγαπημένη μου ατάκα από άλλο blog, (http://bigfatopinion.blogspot.com) και ο νοών νοείτω: "προοδευτικός θα πει να φοβάσαι ότι θα γίνεις Ιράν, ενώ γίνεσαι Χιροσίμα". Ευχαριστώ."

Μετά από αυτό βγαίνει ένας ανώνυμος και μου τη λέει:

  • "Εxpaganus να μην (αρχίσεις) να φοβάσαι γιατί μέχρι να πάρεις μπροστά να καταλάβεις και να φοβηθείς πραγματικά.....δεν προλαβαίνεις να αντιδράσεις θα έχουμε γίνει παπαδιστάν.
  • Είναι κι η ζωή μικρή..... Δεν πειράζει, κοιμήσου, φοβούνται κάποιοι αλλοι.....!"

Ανησύχησα λοιπόν, και του έγραψα:

  • Μ' αυτά που μου λες Ανώνυμε θα με πιάσει τρόμος και θα δω στο μακάριο ύπνο μου κανέναν εφιάλτη, ότι με κυνηγάει ο Χριστόδουλος κι άλλοι παπάδες με λάβαρα και θυμιατά!
  • Σκέφτομαι πάντως ότι αν δεν είχα κάποιους ηθικούς ενδοιασμούς, δεν θα είχα πρόβλημα να με πληρώνουν για να φοβάμαι το "παπαδιστάν", όπως επίσης τους μεγαλοπόδαρους, τα UFO και τα ντέρος, που όπως λένε κάποιοι, κατοικούν εκεί κοντά στον Παγασητικό. Επίσης δεν θα είχα πρόβλημα να γράφω και άρθρα για να τρομάζω κι άλλους μ' αυτά.
  • Την αγαπημένη μου ατάκα την είπα ήδη, δεν την επαναλαμβάνω. Πάω να κοιμηθώ - είναι κι η ζωή μικρή..."

Αυτά τα ειρωνικά έγραφα το τέρας και δεν μπορούσα να φανταστώ τη συνέχεια, που ήρθε όταν έπεσα για ύπνο.

Ένα μυστήριο πράγμα... Κοιμήθηκα και δεν ονειρεύτηκα παπάδες να με κυνηγούν στο παπαδιστάν, την Αλληλεγγύη να κάνει τρελές αρπαχτές κ.α. Ονειρεύτηκα κάτι παράξενα πράγματα, θριλερικά, μ' ένα κτίριο που λεγόταν νομίζω Μέγαρο Μουσικής. Και άλλα θρίλερ είδα, που ευτυχώς όμως δεν συνέβαιναν στη γλυκειά μας πατρίδα αλλά σ' ένα άλλο κράτος που λεγόταν Λαμπρακιστάν. Το μόνο καλό πράγμα στο Λαμπρακιστάν είναι ότι εκεί ανθούσε η φαιδρά πορτοκαλέα, οι φαιδροί φόβοι και οι φαιδροί κονδυλοφόροι, που φύτρωναν κυρίως στον κήπο της Στοάς και τα πότιζε ένας καλός και καλλιεργημένος ηλικιωμένος κύριος.
Τώρα που ξύπνησα κι αναπολώ το όνειρο, το βρίσκω πιο εφιαλτικό απ' ότι όταν το έβλεπα. Λέω αυτή τη φορά να ονειρευτώ παπάδες, ΜΚΟ και τέτοια.

Γιατί είμαι τόσο ειρωνικός; Όταν από τις 201 ΜΚΟ που έχουν καταγραφεί (περισσότερες απ' ότι στη... Γαλλία - οι γνωρίζοντες την πληθυσμιακή μας διαφορά σίγουρα θα χαμογελούν), οι 57 δεν ενημέρωσαν για τη δραστηριότητά τους μετά από 5 συνεχή τηλεφωνήματα του ΕΚΚΕ (Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών, βλ. http://www.agp.gr/agp/files/NEOLAIA-IAP-MKO6755.doc) ενώ άλλες ήταν σε "μεταβατική" κατάσταση για την εκλογή νέου Δ.Σ και άλλες ήταν απλά ανενεργές... και όταν από τις οργανώσεις που απάντησαν, υπάρχουν μερικές οι οποίες δεν είχαν ουσιαστικές δραστηριότητες στο χρονικό διάστημα του ενάμιση χρόνου, που μεσολάβησε από την συμπλήρωση του αρχικού ερωτηματολογίου... και παρόλα αυτά κάτι homo proodeuticous το μόνο που βλέπουν είναι "επέλαση της Εκκλησίας Α.Ε", κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανίας... Ειδικά όταν κάτω από τέτοια άρθρα δημοσιεύονται σχόλια όπως

  • "Θλιβερό αυτό που γίνεται στο Λίβανο, αλλά μεγαλύτερη βλάβη κάνουν στη χώρα τα ρασοφόρα βαμπίρ που απο τον καιρό της Οθωμανικής Κατοχής απομύζησαν κάθε ικμάδα αυτού του έρμου έθνους",
  • "Να δημευθεί ΟΛΗ η εκκλησιαστική και μοναστηριακή περιουσία",
  • "Το κακο κομματι του εαυτου μου τον αγαπαει τον Χουντοδουλο. Ειναι φως φαναρι οτι ειναι οργανο του Σατανα με μοναδικο σκοπο την καταστροφη της Εκκλησιας. Αμα συνεχισει ετσι καλα, σε κανα 10 χρονια θα τις εχουμε γκρεμισει τις εκκλησιες. Θα μας κοστισει κατι βεβαια, αλλα δε γαμ__ται",
τότε είναι φανερό ότι υπάρχει εγκεφαλική βλάβη... Είναι θλιβερό ότι κάποιοι, από το μένος που τρέφουν κατά της Εκκλησίας, ψάχνουν διαρκώς να βρουν γωνία στο δεκάρικο. Λες και κανείς άλλος δεν κάνει σκάνδαλα σ' αυτή τη χώρα, κανείς άλλος δεν τρώει λεφτά, δεν υπάρχει αλλού διαφθορά και κακοδιαχείρηση, αλλά όλα τα κακά ξεκινούν από την Εκκλησία, λες και Αυτή είναι το κουτί της Πανδώρας... Λες και τίποτ' άλλο δεν κάνει η Εκκλησία παρά πράγματα κακά! Όλα αυτά ξεκινούν συνήθως από προσωπικούς λόγους για τους οποίους μας φταίει η Εκκλησία, αλλά αυτό είναι μια άλλη πονεμένη ιστορία.
Δεν διαφωνώ, ότι πρέπει να κολάζονται ποινικά όποιοι ευθύνονται για σκάνδαλα είτε οικονομικά είτε της όποιας φύσης, μέσα στο χώρο της ορατής Εκκλησίας. Άλλο όμως αυτό, κι άλλο στο θέμα "Εκκλησία" να συμπεριφερόμαστε σαν μύγες, που πετούν εδώ κι εκεί περιφρονώντας όλα τα ωραία λουλούδια, και μόλις βρουν ένα περίττωμα που τους ικανοποιεί να φωνάζουν "μα μόνο σκ... βρίσκουμε εδώ μέσα". Αυτό δείχνει ότι μάλλον μόνο για σκ... ψάχνουμε, για λόγους που μόνον ο Θεός γνωρίζει σε βάθος... άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου.
Από την άλλη, όταν ενώ ψάχνουμε για σκ... στην Εκκλησία, υπηρετούμε εξουσιόπληκτους/διαπλεκόμενους κ.τ.λ. εκδοτικούς οργανισμούς, και την κάνουμε μόκο για τα όσα σκάνδαλα σχετίζονται μ' αυτούς εδώ και δεκαετίες, τότε τα σάπια πράγματα στο βασίλειο της Δανίας είναι μάλλον αρκετά.

Τρίτη, Ιουλίου 25, 2006

Και στα αθεϊστικά καθεστώτα καλοπερνούν οι γυναίκες!

***ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ, ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΑ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΕΝ ΔΙΑΓΡΑΦΩ ΤΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΟΙ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΠΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΧΩΡΟΥΝ ΣΧΟΛΙΑ ΕΔΩ. ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΕΤΕ ΣΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΜΟΥ ΣΠΙΤΙ *http://expaganus.wordpress.com*, ΣΤΟ ΠΟΣΤ "Και στα αθεϊστικά καθεστώτα καλοπερνούν οι γυναίκες!"

(Εναλλακτικός τίτλος: Δεν μπορώ να πιστέψω αυτά που διαβάζω...)

http://www.unborn.gr/unborn1/unborn/index.php?id=39,355,0,0,1,0

24.6.2006: Έγκυος επτά μηνών απήχθη και εξαναγκάστηκε σε άμβλωση στην Κίνα

24/6/2006, Zhengzhou, Κίνα: Στα πλαίσια της «πολιτικής οικογενειακού προγραμματισμού" και της απαγόρευσης να κάνουν οι πολίτες παιδιά χωρίς κρατική άδεια, η 25χρονη άγαμη Wang Liping, έγκυος επτά μηνών, απήχθη από κρατικούς υπαλλήλους και οδηγήθηκε με τη βία σε κλινική, για να της κάνουν άμβλωση. Οι τρεις πρώτες κλινικές όπου οι αξιωματούχοι οδήγησαν την Wang αρνήθηκαν να κάνουν την επέμβαση, όμως στην κλινική Laoyachen οι γιατροί και οι νοσοκόμες την έριξαν κάτω, κι ενώ εκείνη καλούσε για βοήθεια, τη χτύπησαν, της κράτησαν τα χέρια κι έβγαλαν με τη βία το παντελόνι της, ώστε να κάνουν ένεση στην κοιλιά της. Μετά την πήγαν σ’ ένα άλλο δωμάτιο και την έδεσαν σ’ ένα κρεβάτι. Τέσσερις ώρες μετά, κι ενώ κανείς δεν απαντούσε στις κραυγές της, η νεαρή μητέρα γέννησε ολομόναχη ένα νεκρό μωρό. Αργότερα εμφανίστηκε μια νοσοκόμα που της ζήτησε να σταματήσει να φωνάζει, και δήλωσε ότι το μωρό ήταν νεκρό. Πιο μετά ένας γιατρός ήρθε στο δωμάτιο, ζητώντας χρήματα για να θάψουν το μωρό, κι όταν η 25χρονη απάντησε σοκαρισμένη ότι δεν είχε χρήματα, της είπε να το πάρει και να το θάψει μόνη της. Η οικογένεια της Wang πήγε στην κλινική και ζήτησε το ένταλμα βάση του οποίου έγινε η άμβλωση, όμως οι υπάλληλοι τους πέταξαν έξω και απείλησαν να καλέσουν τις αρχές.

Πηγή: Lifenews.com